پس از کودتای 28 مرداد سال1332ش و سقوط دولت دکتر مصدق وی به همراه یاران و طرفدارانش دستگیر و به زندان و تبعید محکوم شدند در این بین دو تن از یاران او به نام های دکتر سیدهادی حائری از مدیران وزارت فرهنگ دولت مصدق و دکتر عبدالله معظمی ریس مجلس شواری ملی در زمان دکتر مصدق به کازرون تبعید شدند. مرحوم یدالله آمالی – کتابفروش – خاطراتی از حضور آنها در کازرون به یاد داشت که به شرح زیر آورده است:

به هرحال پس از پایان دوران تبعید و بازگشت آنها به تهران دکتر حائری در شعری با عنوان " اینجاست شهر سبز"، احساس خود را نسبت به شهر ما کازرون بیان کرده است. آنچه در این شعر بدان اشاره شده بارندگی زیاد آن سال ها، سرسبزی و خرمی بهار کازرون و زلزله های مکرر (مانند چند وقت اخیر) است.

اینجاست شهر سبز

درپشت کوه های خطرناک مرگبار

کاندر ره تو سر به فلک کشیده اند

شهری بود قدیمی و خلقی کناره گیر

با خاطری فسرده در آن آرمیده اند

در موسوم بهار نبینی در این دیار

جز جویبار و گلشن و گلزار و نهر سبز

سبز است خانه و دیوار و باغ و راغ

سبز است دشت و دامنه اینجا شهرسبز

در نوبهار دست طبیعت به شهرسبز

نقش و نگارها کند و شاهکارها

لیکن دریغ و درد که این شهر با صفا

غرق است در زباله و گرد و غبارها

شهری بود به دامنه کوه های دور

دارای نخل و سبزه آب و درخت و کشت

هم مدح او سرایم و هم قدح او که هست

مرداد آن جهنم و اسفند آن بهشت

جاری بود به فصل زمستان در این دیار

چون سیل خانه کن همه باران بی قرار

دارد بهار دلکش و لیکن پس از بهار

آتش زند به جان تو گرمای جان شکار

در موقعی که شدت باران و بانگ و رعد

برپا نموده است بس آشوب و غایله

آید ز راه ناگاه وز آن سبب

دلها فتد به لرزه ز تشویش زلزله

بیدار می شوی چو هراسان ز خواب ناز

بینی شب است و زلزله گردیده حمله ور

آنگونه هولناک که گویی نشسته ای

در کشتی فتاده به گرداب پر خطر

باقی بود هنوز به نزدیک شهرسبز

ویرانه های شهری ز ادوار باستان

و آن نقش ها به کوه حکایات بس شگفت

خواند به گوشت از عظمت های آن زمان

بر نقشهای کوه نگر در کنار رود

کآنجا اسیر پادشهی گشته قیصری

دور از دیار و یار گرفتار خصم خویش

خوار و چو خاک رهی گشته قیصری

هنگام نوبهار نبینی در این دیار

جز جویبار و گلشن و گلزار و نهرسبز

اینجاست شهر سبز