نامه
ای از یک جوان فعال محیط زیست به امام جمعه ی محترم کازرون
از:
*محمد جواد سیاح پور*
به: *امام جمعه کازرون*
اینکه
نامه ام را با سلام آغاز نمی کنم دلیلش این است که می خواهم عظمت جایگاه امامت جمعه
را در قالب نگارشم رعایت کنم. چرا که اهل ادب می گویند اصول نامه نگاری به بزرگان در
ادبیات سنتی و فاخر حکم می کند که سلام را در پایان نامه و در قالب عبارت «والسلام
علیکم و رحمت الله و برکاته » بیان شود. این توضیح را در آغاز کلام گفتم تا فردا بهانه
ای به دست برخی افراد بیکار نباشد که به نگارنده بهتان بی ادبی و هتک حرمت بزنند.
جناب
حجت الاسلام والمسلمین محمد خرسند!
شخص
مطرح و قابل عرضی نیستم که نیاز باشد قلم را به معرفی خود بفرسایم و فقط در همین حد
بسنده می کنم که جوانی ام پرشور و انقلابی، دقیقا مثل *سی سال پیش خود شما* و تقریبا
همسن فرزند محترمتان و از قضا مثل ایشان *حقوق خوانده* ام. امروز می خواهم با بیانی
نیمه صمیمانه و نیمه رسمی با شما سخن بگویم. صمیمانه از این جهت که جایگاه شما و لباس
مقدس روحانیت در بر شما این حس را در من ایجاد می کند که حین نگاشتن حس کنم که به عنوان
یک فرزند دارم شکایت یک پدر را به پیش خودش می برم و بیان رسمی از آن جهت که شما در
سخنان اخیر خود جایگاه حقوقی من و همراهانم را به عنوان فعالان محیط زیست مورد اشاره
قرار دادید و من ناگزیرم در این جایگاه با جایگاه حقوقی شما مکاتبه کنم.
از
بذل تعارفات و تشریفات می گذرم و به اصل مطلب می پردازم که ای کاش شما یه عنوان یک
بزرگ تر فضایی صمیمانه ایجاد کرده بودید که بنده بتوانستم این مطلب را در فضای دنج
حاشیه ی یک کوه یا گستره ی یکی از دشت های زیبای کازرون همراه با صرف یک چای و خرما
خدمتتان عرض کنم و بی شک که حضور و گفت و گوی رو در رو جای هیچ ابهامی باقی نمی گذاشت
و به حسودان و نخواهندگان اجازه ی حاشیه زدن نمی داد. اما در هرحال شما کلام و انتقادتان
را در واثق ترین و رسمی ترین تریبون شهرستان اعلام داشتید و ما هم مجبوریم از رسانه
های جمعی برای بیان سخنانمان استفاده ببریم.
جناب
خرسند! با شناختی که از شخصیت و بینش شما در چند سال اخیر پیدا کرده ام، اطلاع دارم
که با هر ابزاری، فضای عمومی شهرستان و تحولات آن را با ریزبینی تمام رصد می کنید و
بعید است، اهل قلمی درجراید شهرستان قلم بزند یا جریانی در کازرون شکل بگیرد و شما
از آن بی خبر باشید. تاکید می کنم که این اشراف نشان از تیز بینی و وظیفه شناسی شما
به عنوان رکن معنوی و قدرتمند شهرستان دارد و بسیار لازم و شایسته است. بنابراین شما
در این چند سال یعنی حداقل دهه ی 90 به شکوفایی و قدرت تاثیرگزاری روز افزون جریان
محیط زیستی کازرون آگاه بوده اید. بله جناب خرسند! بودید و دیدید که چگونه این جریان
در اواخر دهه ی هشتاد از بروز یک فاجعه در حق پریشان آن هم به نام خدمت و با اغراضی
پلید، جلوگیری کرد و پس آن رسالت خود را چگونه به شیوه های مختلف فرهنگی و هنری و سیاسی
و اجتماعی ایفا نمود. دیدید که این جریان جریان ساز در طول دوره ی سه و نیم ساله ی
خدمت مهندس خداپرست مدیر دلسوز اداره ی حفاظت محیط زیست کازرون با همت و همراهی ایشان
چگونه فرهنگ تقبیح شکار و حفظ حیات وحش را در کازرون گسترش داد به گونه ای که به گواهی
اهالی روستا های جنوب شهر کازرون که مزارع آن ها مامن دراج های زیبا بود در طی این
سه سال نسل رو به زوال دراج در کازرون احیا شد. دیدید که این جریان قدرتمند پس از تعویض
نابخردانه ی این مسئول دلسوز چه واکنش هایی را نشان داد تا کسانی که می خواهند با استفاده
از اهرم های قدرت بر مسئولان دلسوز شهرستان در جهت منافع شخصی خود فشار بیاورند حساب
کار خود را بکنند.
جناب
خرسند شک ندارم که شاهد بودید که وقتی فرماندار وقت کازرون مجوز جشن روز محیط بان،
که به مناسبت میلاد امام رضا[ع] برگزار شده بود را بی هیچ دلیل قانع کننده ای لغو کرد
و با این کار به مهندس درویش معاون سازمان حفاظت محیط زیست که به عنوان سخنران برنامه
در کازرون حضور داشت توهین نمود، جریان محیط زیستی کازرون با شفاف سازی این قضیه در
رسانه ها و تریبون های مختلف کار را بدان جا رساند که فشار های شدید استانی بر روی
فرماندار وقت وی را تا آستانه ی تعویض برد. جناب خرسند شک ندارم شما که به گفته ی خودتان
چند ساعت از روز را پای رسانه های مجازی می گذرانید تا از اخبار شهرستان اطلاع یابید
و از ده ها و حتی صدها فعالیت فرهنگی گروه های محیط زیستی اطلاع دارید. از ده ها مراسم
درختکاری و جنگل کاری آگاهید، از ده ها مراسم نمادین و غیر نمادین پاکسازی طبیعت آگاهید،
از برنامه های آموزشی انجمن ها در مدارس و مهد کودک ها آگاهید، از اینکه بیش از پنج
سال است فعالین محیط زیست از سیزده بدر خود می گذرند و صبح تا عصر را در خروجی های
شهر و در دشت برم به توزیع کیسه های زباله برای فرهنگسازی می پردازند آگاهید و یقین
دارم که در یکی دو سال گذشته از ریزترین کارهای
این سمن ها نیز آگاهی دارید.
جناب
خرسند شما در تریبون نماز جمعه در چند نوبت و در دیدار های خصوصی و عمومی خود بارها
گفته اید که فعالیت های محیط زیستی باید منطقی و عالمانه باشد؛ یا اینکه گفته اید که
نباید در این حوزه افراط کرد. گفته اید که کار را باید به کارشناسان داد. بارها شنیده
ایم که طوری از فعالین محیط زیست یاد کرده اید که گمان می رود این عده نمی خواهند هیچ
پیشرفت و توسعه ای در کازرون رخ دهد و بارها به صراحت گفته اید که این ها برای سرمایه
گذاران مانع تراشی می کنند.
جناب
خرسند، امام جمعه ی محترم کازرون، ما بارها و بارها تحلیل های قوی و تیز بینانه ی شما
را در مورد مسائل سیاسی و نظامی منطقه و جهان از تریبون نماز جمعه شنیده ایم. همچنین
تحلیل های شما در امور امنیتی و سیاسی داخلی و البته که از سیاستمداری باتجربه و با
تحصیلاتی چون شما این بیانات مورد انتظار است. اما جناب خرسند در کمال احترام باید
عرض کنم که شما با این شیوه ی برخورد با مسائل محیط زیستی به ما فعالین محیط زیست و
بسیاری از مردم که با بحران محیط زیست آشنایند نشان دادید که ظاهرا در شناخت دشمان
داخل شهرستانی و عمق بحران محیط زیست و توالی فاسدی که در پی دارد از تحلیل درخوری
برخوردار نیستید. جناب خرسند از ظاهر صحبت های شما اینچنین بر می آید که شما بر این
نکته مشرف نیستید که اگر روزی همین حریم آب شرب مورد مناقشه که شما تلویحا از نقض آن
دفاع می کنید، با یک درصد احتمال، باعث شود که چاه آب شرب کازرون آلوده شود، چه می
شود؟ آیا این آلودگی آب برای مردم کازرون که شما خود را به نوعی زعیم آن ها می دانید
خطری کمتر از داعش دارد. مگر جز این است که داعش می خواهد با توطئه های کور خود بیاید
و چند ده نفر را در عرض چند دقیقه بکشد که آن هم به همت عزیزانمان در حوزه ی امنیت
ناکام می ماند، حال به نظر شما اگر چاه آب شرب مردم آلوده شود خطر مرگ تدریجی، چند
هزار نفر را تهدید نمی کند.
جناب
خرسند! شما که در این چند سال بیش از تشویق با دید انتقاد و نکوهش از فعالیت های محیط
زیستی یاد کرده اید، چند
بار به خود اجازه داده اید تا به جای اینکه به این جریان به چشم تهدید بنگرید به چشم
فرصت و پتانسیل نگاه کنید؟.
چندبار
حاضر شده اید که فعالان این حوزه را فرا بخوانید و در مورد مسائل مبتلا به شهرستان
از آن ها کمک بخواهید؟
این
را تایید می کنم که هر بار ما در خواست دیدار داده ایم با کمال اشتیاق پذیرفته اید
و گوش داده اید و جواب گفته اید اما پس از جلسات آن چه نباید بشده، می شده و هیچ!!
جناب
خرسند! دقیقا بنده یاد دارم در چند سال اخیر شما در این فصل به جهاد کشاورزی و مسئولین
شهرستان انتقاد می کردید که چرا کشاورزی مدیریت نمی شود؟ تا اینگونه هرج و مرج در تولید
و فروش و اتلاف انرژی و آب نباشد؛ اما جناب خرسند با عرض معذرت باید عرض کنم که در
این چند سال فقط گفتید و گفتید و گفتید و دریغ از یک قدم عمل مشهود از جانب شما و متولیان
امر. می دانید دلیلش را کجا باید جست؟ بنده عرض می کنم. اینکه نهاد های متولی امر رسیدگی
قابل توجهی نمی کنند معلول سیستم پوسیده ی اداری ایران است که در تمامی ارگان ها این
مشکل ملموس است و شما بهتر از من می دانید. وقتی تمام کارها را بر دوش یک اداره می
گذارند و برای مشارکت های مردمی و بخش خصوصی
در آن هیچ جایگاهی قائل نمی شوند، جز انجام امور برای رفع تکلیف در ادارات چیزی مشهود
نخواهد بود. و اما اینکه از جانب شما هیچ اقدام عملی ملموسی در این حوزه صورت نگرفته
دلیلش این است که اطراف شما را بیشتر اوقات _نه همیشه_ لفاظانی پر می کنند که به سخنرانی و گفتن و دور از گود نشستن عادت دارند.
اگر در کنار شما مشاورانی محیط زیستی و عمل گرا بودند که در هنگان آتش سوزی، دل به
آتش می زنند و هنگام زباله جمع کردن با افتخار پاکبانی می کنند و در عین حال در عرصه
ی علم و نظر هم بسیار حرف های پخته و عملی برای گفتن دارند. وضع بهتر از این بود.
جناب
خرسند شما که ما را به سرمایه گذار پرانی و مانع تراشی و افراط متهم می کنید تا کنون
چند بار خواسته اید که دردها را مستقیم و بدون واسطه از زبان ما بشنوید؟ و چند بار
در این مسائل از ما نظر خواسته اید؟ جناب خرسند نیک آگاهید و اگر آگاه نیستید از ضعف
اطلاعاتی شماست که فعالان محیط زیست همانگونه که قدرت داشتند ریز ترین زد و بندها را
در جریان نقض حریم آب شرب کازرون و تغییر کاربری زمین آن در آوردند و علنی سازند این
قدرت و پتانسیل را دارند که به خوبی در مسئله ی کف شکنی چاه های آب کوه جنوبی و مسئله
ی کشت های بی برنامه، اقدامات در خوری کنند، اما شما حتی نخواستید که کتبی یا حضوری
نظر این جریان را در این موارد جویا شوید
جناب
حاج آقا خرسند شما در بیاناتتان در نماز جمعه ی روز قدس گفته اید که گروه های محیط
زیستی بهتر است که به سبز کردن تپه
ها و درختکاری و... بپردازند. شما حتی پیش بینی نکردید که این صحبت و توصیه می تواند
اشراف اطلاعاتی شما از اتفاقات شهرستان را زیر سوال ببرد. جناب خرسند در سه سال گذشته
گروه های محیط زیستی شهرستان بیش از شش همایش عمومی درختکاری برگزار کرده اند که یکی
از بزرگترین این همایش ها، همایش هر خانواده یک درخت در تاریخ سوم بهمن ماه 93 بر روی
تپه ی سیدمحمد بود که بنده به شخصه دعوت نامه ی شما را به دفترتان تقدیم کردم، اما
دریغ از اینکه شما یا یکی از اهالی دفترتان در یکی از این همایش ها یا سایر همایش های
محیط زیستی شرکت کنید. جناب خرسند در مورد تپه ها شما وقتی داد سخن دادید که همان سرمایه
گذار ارجمندی که شما مستقیم یا غیر مستقیم از آن حمایت می کنید بر روی تپه ها، قطعه
قطعه زمین مسکونی تفکیک و واگذار نمود در حالی که فعالان محیط زیست خیلی پیش از این
ها در رسانه ها و جراید از پدیده ی تپه خواری در شهر کازرون انتقاد کردند اما دقیقا
با همین گفتمان نامیمون مانع تراشی برای سرمایه گذار در محاق رفتند.
جناب
خرسند بی شک شما سخنان رهبری را بهتر از ما می دانید و می فهمید، حتما به یاد بیاورید
که در هفدهم اسفندماه سال نود و سه رهبر انقلاب در دیدار با مسئولان اجرایی کشور و
کارکنان سازمان های محیط زیست و منابع طبیعی، پس از سخنان بسیار ظریف و محکم درمورد
تپه خواری و کوه خواری و تخریب های محیط زیستی
چه فرمودند. بنده بریده ای از عین فرمایشات ایشان را نقل می کنم:
«مسئله
ی محیط زیست مسئله ی این دولت و آن دولت نیست... مسئله ی این جریان و آن جریان نیست...
بلکه موضوع کشوری و ملی است... دستگاه های مسئول باید قاطعانه با تعدی به جنگل ها به
هر بهانه ای اعم از هتل سازی و جذب گردشگر و ساخت حوزه علمیه و برخی توجیهاتِ به ظاهر
قابل قبول، مقابله کنند... از این پس مردم باید قضاوت کنند که کدام دستگاه ها به وظیفه
خود برای حفظ محیط زیست عمل می کنند و کدام دستگاه ها برای حفظ محیط زیست، تلاش و اقدام
لازم را انجام نمی دهند...».
بیانات
رهبری آن چنان صریح و گویا است که بنده به خود اجازه ی تفصیل نمی دهم فقط لازم است
اشاره کنم: اگر فعالان محیط زیست در مورد حریم آب شرب و کارخانه و... دخالت می کنند
دقیقا به مسئولیت نظارت و پایش خود بنا به دستور رهبر معظم انقلاب عمل می کنند و وقتی
در این راستا به نظارت و پایش می نشینند که کدام نهاد در حفظ محیط زیست کم کاری کرده
و کدام نهاد خوب عمل کرده است، بی شک امام جمعه ی خود را نیز مورد پایش و قضاوت قرار
خواهند داد.
البته
جا دارد اضافه کنم که این بی مهری ها به فعالان محیط زیست صرفا از جانب شما نبوده و
ما بارها در دوره های مختلف مورد غضب فرمانداران و نمایندگان و سایر مقامات نیز بوده
ایم، اگر چه مورد غضب بعضی بودن خودش افتخار بزرگی برا ماست.
شایسته
است از سعه ی صدر همیشگی شما تقدیر و تشکر کنم و امیدوارم اگر این مطلب به هر طریق
به دست شما رسید و مطالعه فرمودید با لبخندی روی لب از آن نگذرید و به این بیاندیشید
که اگر فعالان محیط زیست در حوزه ی مورد ادعای خود به زعم شما این اشتباهات و کوتاهی
ها را داشته اند، شما در مورد محیط زیست چه اشتباهات و کوتاهی هایی داشته اید؟
و
اما در پایان جناب خرسند! باید عرض کنم که امروز وضعیت محیط زیست و منابع طبیعی ایران
به دلایل مختلفی وضعیتی شبیه به وضعیت ناگوار فرهنگی دارد. امروز فعالان محیط زیست
به خصوص جوانان متعهد و جهادی و پرشوری چون این حقیر ناچیز احساس می کنیم که ارتباط
مراکز فرماندهی و کنترل در حوزه ی محیط زیست با ما سربازان دچار اختلال شده است. این
اختلال و انسداد و گاهی تضاد، هم در مراکز تخصصی چون سازمان های متولی هست و هم در
نهادهای کلان مسئول همچون مسئولان شهرستانی و در این برهه ی حساس است که ما برای نجات
زندگی و آیندگان خود با بصیرت و شناخت بر خود لازم می دانیم که در امر حفاظت از محیط
زیست و انفال بنا به فرمان رهبرمان " آتش به اختیار باشیم..." *تکرار می
کنم از این پس در حفظ محیط زیست آتش به اختیاریم*...
سلام
و درود خداوند بر شما باد
محمد
جواد سیاح پور
دوم
تیرماه نود و شش
درصد رشد جمعیت کازرون در سرشماری سال 95 تقریبا معادل 0.078 % بود.
جمعیت شهر کازرون در سال 95 با افزایش حدود 7000 نفری به کمی کمتر از 97000 نفر رسید که آمار جالبی به حساب نمی آید.
در حال حاضر شهرهای هم تراز کازرون درصد رشدی بسیار قابل توجه تر از کازرون دارند.
جهرم با درصد رشد حدود 0.25 درصدی به بیش از 142000 نفر رسید و جمعیت برازجان با افزایش 0.15 درصدی به 110000 نفر.
البته از این نقطه نباید غافل شد که اگر جمعیت کازرون را با شهرهای مذکور همراه با حومه (روستاهای نزدیک به شهر - بخش مرکزی) در نظر بگیریم جمعیتی تقریبا یکسان دارند. زیرا کازرون روستاهای بزرگ تر و بیشتری دارد و جهرمی ها روستاهایشان را جزو محدوده شهرداری آورده اند و به همین دلیل جمعیت این روستاها جزو جمعیت شهری جهرم محاسبه می شود که این امر به شهرداری کازرون نیز توصیه می شود.
یکی از دلایل رشد شهرهای ذکر شده این است که آن ها گروه های مخرب محیط زیستی ندارند که جلوی هر پروژه ی اشتغال زایی را بدون کوچکترین مطالعه ای بگیرند و با رفتارهای خود شهر را به تباهی بکشانند.
به هر حال با این روند شهر کازرون روز به روز بیشتر موقعیت خود را از دست می دهد و باید چاره ای اندیشید.
همه چیز به جای خودش. محیط زیست و حمایت از احداث کارخانه ها و جذ سرمایه گذار.
کم کاری یا پر کاری در هر زمینه ایی = خیانت به تمام مردم شهرستان کازرون
انسان یا آدمی تا زمانی که نعمتی دارد و آن را از دست نداده است قدر آن را نمی داند. کارخانه سیمان شیراز یا کارخانه سیمان فیروزآباد نمونه ای از اشتغال زایی بدون درنظر گرفتن مسائل زیست محیطی است. کارخانه سیمان فیروزآباد برای چند نفر از اهالی کار و اشتغال ایجاد کرده است و در عوض باعث کوچ چند نفر شده است؟ سود تولید سیمان چند درصد در جیب مردم منطقه می رود و چند درصد در جیب مدیران خارج نشین؟
بزرگترین مشکل مردم ما و بویژه مسؤولین اظهار نظر در هر بابی است. از آقای ایکس و ایگرگ بپرسید تا کنون در چه مقوله ای اظهار فضل نکرده و از چه بابی از بابهای نظردهی وارد نشده اند؟
مخلص کلام؛
انتخاب شورا و نماینده و متعاقب آن فرماندار و امام جمعه همه ناشی از خواست و عقاید مردم آن منطقه است. اگر امام جمعه یا فرماندار یا فلان مقام دارد حکومت می کند این خواسته مردم است.(خلایق هرچه لایق)
از چینش رأی شورای پنجم و انتخاب این هفت نفر که سبقه زیست محیطی و فرهنگی آن بر سیاست می چربد و همچون شورای گذشته تهران اکثریت با ورزشکاران نیست ناشی از خواسته زیست محیطی مردم کازرون است.
من تذکر به اعضای منتخب شورای پنجم می دهم شاید هیچ دوره دیگری همچون این دوره اعضایی یک دست که موافق حل مسائل زیست محیطی هستند رأی نیاورند. از فرصت اندک چهارساله حداکثر استفاده را ببرید. مهمترین وظیفه شما کاشت درخت نیست مهمترین وظیفه شما آموزش جوانان و کودکان است تا این آینده سازان از تجربیات شما کمک بگیرند و در دوره های بعدی دنباله روی کارهای مفید شما باشند.
و اما در آخر:
زمین به زمان بیاید و آسمان به زمین، حریم چاه آبفا کاهش نخواهد یافت حتی اگر قانونی باشد مگر به خواست مردم.
اگر کوتاه بیاییم دیگر هیچ تره ای برای ما خورد نمی شود. و هرچه تصمیم نادرست را اجرایی خواهند کرد و خواهند خندید.
حداقل با مبارزه ما اگر بخواهند برای ما تصمیم ناشایسته ای در حوزه شهری بگیرند کمی فکر میکنند و عواقبش را میسنجند مگر که لجوج باشند و فتنه گر!
جناب آقای مهندس سعید مدیر محترم امور آب شهرستان کازرون و جناب آقای حمیدرضا دهقانی مدیرعامل آب منطقه ای فارس که اتفاقاً هر دو کازرونی و از شهر کازرون هستید تنها با نگارش یک نامه اداری و بیان این نکته که حریم چاه آبفا باید کمتر از 300 متر نشود تمام غائله از بین می رود و این همه شر اتفاق نمی افتد که کسی بیاید مردم را تهدید بکند. اگر قرار باشد که حریم حتی بیشتر باشد این وظیفه دولت است که اراضی اطراف را به قیمت منصفانه از مالک خریداری نماید و در نتیجه اعتراضی از مالک مبنی بر متضرر شدن نباید بلند شود.
آقای مهندس سعید چه پاسخی به این مطلب دارید یا آقای مهندس دهقانی شما چه نظری دارید؟
اصحاب رسانه که گزارش لحظه به لحظه می دهند تا کنون دست به تلفن برده اند و از این آقایان نظر خواسته اند و آیا تا کنون کسی به این فکر افتاده است که به جای بردن مسائل فنی به مسائل سیاسی از صاحبان فن و تصمیم گیرنده اصلی مطالبه گر باشند؟