در روز های عزاداری حسینی در محدوده شمال تالاب بین المللی پریشان ( دریاچه پریشان ) به بهانه نزدیک  کردن فاصله روستای پریشان به شهر کازرون که مسیر اسفالته دیگری هم دارد ، شاهرگ های حیاتی این تالاب شیرین و دائمی  مورد هجوم واقع شد و با این اقدام   سایه مرگ بر چهره پریشان و  اضطراب بر دل ذینفعان  محلی و ملی افکنده شد.

در بهمن ماه 1386 یعنی درست یکسال پیش،  کانون دیده بانان زمین گزارش مفصلی از این منطقه با عنوان:   و داع با ارژنِ پریشان" ارژن و پریشان  ذخیرگاه زیستکره با  دو  تالاب بین المللی ، در آستانه تخریب های بنیادی" در سایت خود ارائه داد. http://www.earthwatchers.org/arjan-1.htm

در مقدمه این گزارش  آمده است:  کانون دیده بانان زمین که همواره  مناطق حفاظت شده و تالاب های بین المللی کشور را جزو  موضوعات مورد نظر در گزارش های خود قرار داده است ، بر آن شد که پیش از افتتاح جاده ای که در دل این ذخیره گاه زیستکره احداث شده ، بازدیدی داشته باشد تا در آینده حسرت عدم دیدار یکی از گنجینه های طبیعی این مرزوبوم را بر دل نداشته باشد . زیرا به یقین این جاده نظیر جاده های دیگری که از دل مناطق بکر ، عبور داده شده ، چنان تخریبی به نام  توسعه به دنبال خواهد داشت که دیگر چندان اثری از آنهمه ارزش های بی بدیل بر جای نخواهد ماند . و در همین گزارش اعلام می کند که  مهم ترین تهدیدی که بر این منطقه سایه افکنده توسعه ای فله ای و غیر پایدار است که پس از افتتاح راه جدید ارژن – کازرون( در دیماه سال جاری  1386 ) در کمین ذخیره گاه زیستکره  "ارژن و پریشان"  همواره نشسته است که سر انجام به نابودی این گنجینه ملی و بین المللی ختم می شود.

با کمال تاسف شاهد هستیم که بخشی از این پیش بینی اتفاق می افتد !

ماجرا از این قرار است که عملیات اجرایی ساخت جاده دسترسی  روستای " پریشان " به   کازرون با وجود  داشتن راه و صرفاً برای کوتاه تر نمودن چند کیلومتر راه (البته از سایر اهداف  خدا باخبر است)  و درست در روزهای عزاداری حسینی آغاز شد.

افتخار آغاز کننده این عملیات تخریبی و نابخردانه این بار بر پیشانی  سازمان جهاد کشاورزی  نقش بسته است و  این اولین اقدام تخریبی  این سازمان در این تالاب بین المللی نبوده است ، در حدود 15 سال پیش نیز این تالاب توسط جهاد سازندگی کازرون با هدف طرح پرورش ماهی "  شهید خیرالله خسرو فر"  تالاب را  مورد دست اندازی  قرار داد  که نه تنها اهداف این طرح محقق نشد بلکه این اقدام به خشک شدن بخشی از تالاب بین المللی پریشان  منجر شد ( تصاویر این منطقه را می توانید در گزارش " وداع با ارژن و پریشان  مشاهده نمایید )  

کانون دیده بانان زمین معتقد است که این اقدام بویژه در روز های تعطیلی عزاداری حسینی  ، خود دلیلی است بر یک برنامه از پیش طراحی و تدارک شده! آنهم با آگاهی کامل سازمان حفاظت محیط زیست. یعنی متولی حفاظت از تالاب بین المللی پریشان و ذخیره گاه " ارژن و پریشان " .

ایجاد راه های کوچک به نام " راه روستایی "  با اهداف آشکار و پنهان و اتصال آنها به هم و تبدیل آن به یک جاده عریض و طویل در کشور ما بی سابق نیست   و انتخاب روز های تاسوعا و عاشورا برای چنین اقدامات تخریبی نیز  سابقه داشته است از جمله جنگل تراشی در پارک  های جنگلی تهران توسط شهرداری تهران در همین روز ها ی عزاداری در دو سال متوالی.

مصیبت هایی که با احداث جاده پریشان – کازرون شروع شده و منطقه تالابی را تهدید به نابودی کامل می کند ،  می توان چنین دانست  :  

 نابودی زیستگاه های حاشیه ای تالاب که از مهمترین پهنه های آن به شمار می آیند و در  ناحیه بندی طرح مدیریت تالاب جزو  مناطق اَمن و حساس طبقه بندی می شوند ، با ترانشه زدن (بریدن) کوه های جنب تالاب.

 تخلیه خاک ،  سنگ و لاشه بیشه زار ها ی زیستگاه های اَمن حاشیه تالاب  به داخل تالاب ، به دلیل تسطیح برای جاده سازی .

 قطع شبکه های  هیدرولوژیکی و تخریب منابع آب زیرزمینی که در حال حاضر تامین کننده آب تالاب می باشد که با توجه به شرایط خشکسالی در سال گذشته و امسال با بحران کمبود آب روبروست.  شایان ذکر است که  آب تالاب پریشان  بخشی از طریق سیل آبهای  فصلی و نیز ریز آبه های  کوه های محدوده آن تامین می شود . اما  بخش مهمی از آب تالاب از طریق چشمه هایی تامین می شودکه در اطراف  تالاب  و یا در زیر تالاب بروز و ظهور دارند و علت آن ساختار زمین شناسی ذخیره گاه ارژن و پریشان است که جاده سازی فوق در آغاز احداث چند چشمه بسیار حیاتی تالاب را نشانه رفته و بخش های مهمی از آن را تخریب و مسدود کرده است. نظیر چشمه بِنک و گبر  . همچنین  بیش از 90 درصد چشمه های درون جوش این تالاب در مسیر همین جاده قرار دارند ( حد فاصل روستای "  پریشان"  و"شهرنجان" ) . بعلاوه قابل تامل است که با تغییرات اقلیمی چه از بعد جهانی و چه از بعد   منطقه ای ، با خشک سالی های طولانی تر و سخت تر و با سیلاب های  مهلک مواجه هستیم و خواهیم  شد و این تالاب است که می تواند در هر دو این شرایط خود به عنوان مهار کننده و تعدیل کننده ، امنیت زیستی منطقه را حفظ کند  و اینجاست  که مدیریتی عاری از درک عملکرد تالاب و نیز شرایط اقلیمی کنونی ، موجب تشدید بحران های پیش رو می شود و به همین دلیل است که شعار روز جهانی تالاب ها در سال 2009 با توجه به این مضمون انتخاب شده است : " از بالادست تا پایین دست ، تالاب ها همه را بهم پیوند می دهد. " این شعار  بر اساس مدیریت تالاب ها و حوزه رودخانه ها و نقش تالاب ها در محیط  اطراف آنها طراحی شده است و در حقیقت این شعار جهانی تاکید بر  مدیریت یک پارچه منابع آبی به عنوان یک رویکرد مهم و مشترک در چالش های مدیریتی تالاب دارد .

 از یاد نبریم که تالاب  پریشان  در حال حاضر حدود  10 هزار نفر ذینفع محلی دارد و پروژه جف  ( GEF) نیز بر همین اساس و به منظور حفاظت تالاب و حمایت از ذینفعان محلی برای این تالاب طراحی شده است .لازم به ذکر است که طرح ملی " حفاظت  از دریاچه پریشان "  که  بامشاركت صندوق تسهيلات بين المللي( ‪ GEF ) با اعتبار 12 میلیون دلار هم اکنون در حال اجراست  (‪۹ ميليون دلار آن را جمهوري اسلامي ايران و 3 ميليون دلار آن از محل صندوق تسهيلات جهاني دفتر عمران ملل متحد، تامين خواهد شد).  اين طرح که از سال 1386  با کمک مشاورین داخلي و بين‌المللي  شروع شده و تا هفت سال  به طول می انجامد،  چنانچه به پیامد هایی که  در پی احداث جاده ارژن – کازرون  و اکنون جاده پریشان – کازون که بدون شک   توسعه هایی با کنترل یا بدون کنترل   را  به دنبال خواهد داشت توجه نشود  و آن را مورد نظر قرار ندهند !  نه تنها این پروژه را  از خاصیت  خواهد انداخت،  بلکه ضربه مهلکی به این تالاب بین المللی خواهد زد . 

کانون دیده بانان زمین بر این باور است که این تالاب در ذخیره گاه " ارژن و پریشان " یک میراث طبیعی بسیار با ارزش کشور است که باید برای نسل های آینده هم حفظ شود.  زیرا از ارزش های زیستی جهانی برخوردار است و به همین دلیل برای اجرای یک پروژه بین المللی از سوی  تسهيلات جهاني دفتر عمران ملل متحد انتخاب شده است

 سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مسئول و متولی اصلی حفاظت از این منطقه،  تاکنون نشان داده است که به هیچ وجه  به وظایف خود آشنا نیست و حاضر است همه این ارزش های منطقه ای ، ملی و جهانی را فدای پروژه های خرد و خالی از خرد کند. نظیر پروژه آغاز شده که با خشک شدن تالاب،  هم این دو روستای مورد نظر ( پریشان و شهرنجان ) آسیب می بینند و هم دیگر ذینفعان محلی و هم به بیش از 20 هزار پرنده مهاجر و دائمی که ره به این تالاب دارند  و هم دیگر  جانوران حیات وحش از جمله " سگ آبی ".

 کانون دیده بانان زمین معتقد است حال که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان معاون ریاست جمهوری در مقابل مجلس پاسخگو نیست ، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نباید در مقابل تخریب تالاب بین المللی پریشان سکوت اختیار کنند  و برای جلوگیری از این تخریب باید دولت را مورد پرسش قرار دهند ! کانون دیده بانان زمین از قوه قضاییه نیز می خواهد با متخلفین و مخربین تالاب بین المللی پریشان برخورد قاطعانه کند !