تجزیه شهرستان کازرون با ایجاد شهرستانی جدید، قانونی و به صلاح است؟!!!

امروز تمام نظریه های علمی، بر توسعه منطقه ای براساس وحدت و یکپارچگی سرزمینی و عملکردی تأکید دارند.

امروز مطابق با موازین علمی، دیگر سرزمین ها به استان ها و شهرستان ها تقسیم نمی شوند، در نیم قرن اخیر تا کنون این مسئله در جهان پیشرفته و حتی جهان در حال توسعه منسوخ شده است، به جای هزینه و بار مالی ناشی از آن هزینه ها به سرمایه گذاری و رفع محرومیت و توسعه و ایجاد فرصت ها صرف می گردد. (دکتر زیاری استاد دانشگاه تهران)

قبلاً لازم است بدانیم شهرستان از نگاه قانون چه تعریفی دارد؟

تعریف شهرستان از نگاه قانون: طبق ماده 7 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 15 تیرماه 1362 و با لحاظ اصلاحات مصوبه قبل از 1389 و آیین نامه اجرایی 22 مهرماه 1363، شهرستان عبارت است از" "واحدی از تقسیمات کشوری با محدوده جغرافیایی معینی که از به هم پیوستن چند بخش همجوار که از نظر عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی واحدی متناسب و همگن را به وجود آورده اند.

تبصره 1- حداقل جمعیت شهرستان با در نظر گرفتن پراکندگی و اقلیمی کشور به دو درجه تراکمی به شرح زیر تقسیم می شود: الف) تراکم زیاد، 120000 نفر؛ ب) تراکم متوسط، 80000 نفر.

تبصره 2- در نقاط کم تراکم، دورافتاده، مرزی، جزایری و کویری با توجه به کلیه شرایط اقلیمی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تا حداقل 50000 نفر با تصویب هیأت وزیران و در مورد استثنایی با تصویب مجلس شورای اسلامی می تواند کمتر از 50000 نفر باشد".

از مهم ترین نکات این ماده و تبصره های آن می توان به موارد زیر اشاره نمود:

لزوم بهم پیوستن چند بخش همجوار و همگن در تشکیل شهرستان و از سویی شاخص جمعیتی است که اشاره شده است، پس طبق قانون می بایست این دو مسئله را مورد بررسی قرار داد و در صورت تأیید اجرا گردد.

در ماده 11 از همین فصل آمده است که: بخش ها و شهرهایی که فاقد شرایط مذکور در این قانون هستند با همان عنوان باقی می مانند و دولت موظف است حتی الامکان این گونه واحدها را با شرایط مندرج در این قانون منطبق گرداند.

حال قضاوت با خوانندگان محترم و سؤال از مسئولین گرامی است که دلایل لزوم انتزاع و جدایی بخشی از شهرستان کازرون و تبدیل به شهرستان کردن آن را برای مردم شریف شهرستان بیان کنند. با توجه به اینکه اکثریت خواهان یکپارچگی و تقویت و ارتقاء شهرستان هستند تا بیش از پیش بشود به رفع مشکلات بخش ها و ترقی و تعالی و توسعه آن ها رسیدگی کرد؛ و سزاوار نیست شهرستانی با آن همه سوابق تمدنی، فرهنگی، اقتصادی و انقلابی که قبلاً هم شهرستان ها و بخش هائی مثل شهرستان های ممسنی سابق و بخش ارژن و... از آن جدا شده، با خورد کردن و تجزیه بیشتر، از رونق انداخته و متروکه نمایند.

مضافاً اینکه این اقدام باید در جهت رفاه و پیشرفت همگانی باشد و نه فقط بخش متعلق به نماینده شهرستان، اگر این اقدام در جهت عدالت اجتماعی با عنایت به داشتن شرایط و اولویت ها و نه تبعیض، فشار و تحمیل نماینده است که به سادگی و با یک بررسی ساده می توان دریافت که بخش های دیگر شهرستان برای شهرستان شدن نسبت به بخش مطرح شده از هر لحاظ اولاتر هستند؛ زیرا که بخش های خشت و کنارتخته، جره و بالاده و حتی کهمره نودان از قدمت بیشتر، محرومیت بیشتر، جمعیت بیشتر، فاصله بیشتر تا مرکز شهرستان و از نظر موارد مطروحه در تعریف شهرستان مثل عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی که واحدی متناسب و همگن را به وجود آورده اند از اولویت بیشتری برخوردارند.

حال جای سئوال است که: آیا ایجاد چنین توقعی در چنین موقعیتی با لحاظ وضعیت اقتصادی کشور و اقدام به شهرستان سازی به صلاح کشور و ملت است؟ 

با توجه به عدم واجد شرایط بودن بخش مطرح از شرایط ماده 7 مذکور از جمله شرط تراکم جمعیت و فاقد شرایط تبصره 2 از بند 7 مربوط به نقاط کم تراکم، دورافتاده، مرزی، جزایری و کویری، چه توجیهی برای تجزیه شهرستان کازرون و ایجاد شهرستانی جدیداز آن وجود دارد؟

امید است که مسئولان محترم تقسیمات کشوری به صلاح کشور، رعایت قانون و خواست اکثریت مردم شریف شهرستان توجه نمایند و با حفظ یکپارچگی شهرستان کازرون موجب آرامش و تقویت برادری و تحکیم اتحاد و انسجام هرچه بیشتر مردم شریف و انقلابی شهرستان گردند و مانع از هرگونه سوءاستفاده و طمع ورزی افراد سودجو و بدبینی، اختلاف و تفرقه و تشتت بین مردم شوند.