تا قبل از جدا شدن و استقلال بحرین از ایران در زمان محمدرضاشاه پهلوی، ارتباط تنگاتنگی بین بحرین و کازرون به سبب مراودات تجاری و فرهنگی به سبب رفت و آمد تجار کازرونی و بحرینی و همچنین علما و شخصیت های برجسته مذهبی از خاندان بحرانی (آلعصفور) برقرار بوده است؛ تا جائیکه اخیرا در نامه جامعه روحانیت شهرستان کازرون به مقام معظم رهبری پیرامون طرح تفکیک شهرستان کازرون نیز، ضمن بیان سوابق تاریخی این شهرستان آمده بود "وسعت کازرون زمانی از مرکز شهر شیراز آغاز و تا بحرین ادامه داشته است. آری کشور بحرین زمانی جزء کازرون بزرگ بوده به گونه ای که برخی از املاک آن دیار در کازرون ثبت سند خورده است".

بر همین اساس دو سند که حاکی از ارتباط و مراودات تجاری و اقتصادی بین کازرون و بحرین است تقدیم مخاطبان خوب کازرون نما می گردد.

سند اول:

این سند مربوط به معامله یک تاکستان در سال 1285 ق (154 سال قبل) شامل 83 اصله رز انگور می باشد که توسط ملاحسن فرزند ملامحمدطاهر دوانی به مشهدی بهرام فرزند کربلائی اسماعیل کازرونی به مبلغ 10 تومان وجه رایج شیراز فروخته شده و این سند توسط یکی از علمای خاندان بحرانی آل عصفور بحرین گواهی و تایید شده است.

متن بالای این سند چنین است:

"البیع البتّی و قبض الثمن المزبور و اسقاط الخیارات فی الغبن کما هو مزبور اقر به لدی الراجی لعفو ربه الغفور عبدعلی بن خلف آل عصفور"

خرید قطعی و گرفتن پول آن و ساقط کردن حق استفاده از خیار غبن [غبن یکی از عواملی است که می توان به استناد آن حق فسخ برای معامله قائل شد] آنچنان که ذکر شده، نزد من [یعنی] همان کسی که به عفو پروردگار بخشنده اش امیدوار است اقرار شد. عبدعلی بن خلف آل عصفور [بحرانی].

لازم به ذکر است که مرحوم شیخ عبدعلی بن خلف از علمای شهیر خاندان بحرانی (آل عصفور) بحرین است که نوه ایشان شیخ احمد نیز از علمای صاحب نام بحرین سال گذشته در این کشور دار فانی را وداع گفت.

سند دوم:

این سند نیز یک حواله پرداخت وجه نقد مربوط به تجارت خانه حاج عبدالنبی کازرونی بحرین است که در مراودات تجاری به صورت چک برای پرداخت وجه نقد مورد استفاده قرار می گرفته است.