یادداشتی در سایت کازرون نما از جناب امان اله دهقان فرد مطالعه کردم که تحلیل گونه ای بر حوادث اردیبهشت کازرون داشت که مرا واداشت چند کلمه ای با ایشان در میان بگذارم .

در ابتدا ایشان به سخنان مقام معظم رهبری استناد می کند که در خرداد ۹۷ فرمودند: وارد کردن تعداد معدودی از عوامل نفوذی و اشرار به اجتماعات مردمی جهت تبدیل مطالبات آرام به حرکت های ضد امنیتی و..." و این مطلب را مصداق اصلی جریان کازرون دانسته اند و سپس عنوان می کند که سخنان رهبری براساس "اخبار و گزارش های دقیق سازمان های اطلاعاتی و امنیتی مطرح می شود".

ایشان و همه تحلیلگران و دستگاه های اطلاعاتی جریان کازرون را رصد میکرده اند و پیش بینی نفوذی ها در بدنه مردم داشته اند که مطالبات آرام مردم را به مطالبات خشن تبدیل کنند؛ حال سوال اینجاست که چه پیشنهاد عملی برای جلو گیری از این واقعه انجام شده که مسئولین (نماینده مجلس، دولت و استاندار، فرماندار، امام جمعه و گروه های سیاسی، نمایندگان اسبق مجلس و دیگر اثر گذاران و...) باید انجام می دادند که از نفوذ "نفوذی ها" جلو گیری کنند و مطالبات آرام مردم فیصله پیدا کند؟ و چگونه تشخیص داده شده که مصداق کلام مقام معظم رهبری واقعه کازرون است و نه حوادث دی ماه ۹۶ و یا وقایع مشابه؟

جناب دهقان این شیوه گفتار و انتقال مطالبات به دشمن و نفوذ آنان چیزی است که راه حل کار نیست؛ بلکه پاک کردن صورت مسله است و بارها در جریانات مختلف با همین حربه مطالبات مسیر دیگری را طی کرده است.

قطعا یکی از مسیر ها در بازجویی ها رسیدن به ارتباط با دشمن است. دیگر اینکه دشمن از هر اعتراض و مطالبه ای میتواند سوءاستفاده کند و مسئولیت ماست که شیوه اعتراض و مطالبه گری را برای مردم تشریح کنیم تا به اتفاقات ناگوار منجر نشود. شما با این  سخن تان عملا همه دلسوزان شهر را متهم به همکاری با دشمن فرضی می کنید و آیا شما می توانید این ادعا را ثابت کنید؟

شما چه نشانه ای دیده بودید که چنین پیش بینی خارق العاده ای کرده اید. ....

کاش به عنوان کارشناس ارشد و دیپلمات عنوان می کردید که شیوه اعتراض و مطالبه گری در کشورهایی که مسئولیت دیپلماتیک داشته اید چگونه است و آن کشورها برای اینگونه مسایل چگونه راه حلی داشته و دارند. البته با توجه به منافع ملی کشور.

اینکه شما تشخیص خط نفوذ را می دهید و رهنمود می دهید و کسی توجه نمی کند جای سوال زیاد دارد.

در پایان از شما به عنوان کارشناس ارشد و دیپلمات چند سوال دارم که پاسختان می تواند رهگشای خیلی از مشکلات باشد:

۱- مردم مطالباتشان را چگونه مشخص و اعلام کنند تا دشمن نفوذ و سوء استفاده نکند؟

۲ -شیوه نقد و انتقاد از حاکمان چگونه باشد که مطالبات آرام به خشونت کشیده نشود؟

۳- چگونه می توان در یک حادثه مسئولین را به چالش کشید تا مشخص شود تصمیم چه کسانی می تواند در مسیر نفوذ دشمن و ارتباط به بیگانه باشد؟

و در آخر بعد از گذشت چهل سال از عمر جمهوری اسلامی هنوز مردم ما مطالبتشان را به شیوه دوران گذشته طلب می کنند (حمله به اماکن عمومی، شعارهای تند و ساختار شکنانه، حمله به بانک ها، آتش زدن، تخریب و حتی گاهی درگیری با نیروی های امتیتی و انتظامی و...) و کسی برای مردم تشریح نکرده است که مردم مطالباتشان را از کدام کانال و مسیر طی کنند  که منجر به حوادث ناگوار نشود؟ یعنی در واقع برای چگونگی حل مطالبات هیچ تغییر و رشدی وجود نداشته است.

* عبدالحسین پیروان بازنشسته فرهنگی