بررسیِ عواملِ تاثیرگزار بر انتخابات های کازرون، راه های «شناختِ» کاندیداها و «تفکیکِ» شعاری ها از شعوری‌ها!

بخش اول:

ماه ها، هفته ها، روزها و‌ ساعاتِ منتهی به انتخابات ها در کشورهای مردم سالاری همچون ایران، به عللِ مختلفی، همواره «فصلی» از شور، شادی و تَحَرُکات همه گانی را ایجاد و احساساتِ بسیاری از اقوام، احزاب، اطراف و اکنافِ حوزه های انتخاباتی را بر می انگیزد. گرچه این «فصلِ» بهاری! از کوتاه ترین فصولِ انتخاباتی است و پس از طیِّ این بخش، معمولا اکثریتِ «انتخاب کنند‌ِگان» و‌ «انتخاب شوندِگان» توفیقِ زیارتِ یک دیگر را تا چهار سالِ بعد، پیدا نمی کنند!، در عین حال اما این مرحله ی کوتاه ولی پُر اهمیت، به دلیلِ قول و‌ قرارهای رد و بدل شده، هزینه های صورت گرفته توسط عواملِ پُشتِ پرده و تاثیر گذاری های صاحبانِ «قدرت» و «سرمایه» و نهایتا «بِدِه کار» شدنِ کاندیداها و «مُنتَخبین» از «طلب کارانِ» منطقه ای، مالی و‌ قومی!، مؤثِرترین، پُر دردِ سرترین و مشکل سازترین مرحله ی انتخاباتی محسوب گردیده و‌ همین‌ امر نیز متاسفانه موجبِ حضورِ بی خاصیتِ تعدادی وکیلانِ وابسته، وضعِ قوانینِ ناکارآمد، عدمِ پیش رفت در زیرساخت های جامعه، ازدیادِ بی کاری، ورودِ آنان به حاشیه سازی های بی مورد و نهایتا مأیوس شدنِ مردم از حاکمیت دینی و زیر سئوال رفتنِ مردم سالاری اسلامی گردیده است. با توجه به گُذَشتِ چهار دهه از عُمْرِ با برکتِ نظام وِلایی و تجربیاتِ حاصله از برگزاری حداقل ۴۰ انتخاباتِ مردمی در ایرانِ اسلامی و نظر به لزومِ باز شناساییِ نقاطِ ضعف و قُوَّتِ انتخاب های قبلی و‌ حضورِ آگاهانه، عاقِلانه، غیر متعصبانه و‌ بی طرفانه ی آنان در تعیین سرنوشت خود و‌ نسل های آینده، مطالبِ موردِ نظر و‌ نیاز [با تمرکز به حوزه ی انتخابیه ی شهرستانِ بزرگِ کازرون] طی چند «یادداشتِ» کارشناسی به خوانندگان محترم تقدیم می گردد.

یاد آوری:

نویسنده ی این یادداشت ها ضمن برخورداری از چهل سال سابقه یِ حضورِ مستقیم و بی واسطه در صحنه های مختلفِ نظامِ شکوه‌مند اسلامی به ویژه عملیات های مختلف و شرایطِ سختِ دورانِ دفاع مقدسِ هشت ساله، تجربه ی فعالیت طولانی در سیاست خارجی ایران اسلامی، کاندیداتوری در ۲ انتخاباتِ «نُهُم» و «دَهمِ» مجلس شورای اسلامی و شناختِ کامل، کارشناسی و‌ دقیق با «رأی سازان» و دست اندرکارانِ «پُشت» و «رویِ» صحنه‌ی انتخاباتی و آشنایی با بخش اعظمی از مُنتخبینِ انتخابات های قبلی و با هدفِ کمک به مردمِ عزیز و انقلابی، مخصوصا جوانان، علاقه مندان و مُشارِکت جویان در صحنه های پیشِ رو، حاصلِ تجربیات و «چشم دید»‌های خود را به برادران و‌ خواهرانِ ایمانی، ارایه می نماید.

یکم- «انتخابات» به عنوان یکی از ساز و کارهای مُشارکتِ مردم در حاکمیت و دخالت دادنِ آنان در تعیینِ سرنوشتِ خود، تقریبا در تمامی مناطقِ برخوردار از «آزادی»های مدنی، سیاسی و‌ اجتماعی، به صورتِ قانون مند، به رسمیت شناخته شده و با توجه به تجمیعِ قدرتِ تفویض شده ی مردم در مراکزی همچون مجالس قانون گزاری، خُبرِگان، شوراهای شهری و استانی و...، طبیعی است که افراد، احزاب، گروه ها و قومیت های مختلفی برای تثبیتِ جایگاه و‌ تحکیمِ پایه های قدرتِ فردی، جمعی و منطقه ای خود، تلاش های مستمری را جهت پَس زدنِ رُقَبا و‌ پیروزی بر دیگر کاندیداها صورت دهند. در این میان هر گونه بی توجهی، کم کاری، بی دِقَّتی و یا سهل اِنگاری توسط ساکنانِ هر یک از مناطقِ و یا مشارکت نکردنِ آنان در تعیینِ سرنوشتِ شان، به نوعی خیانت به خود، فرزندان و‌ نسل های آینده خواهد بود و بدیهی است در صورتِ بُروزِ مشکلات و حُدوثِ ناملایمات، اولین کسانی که بایستی موردِ ملامت و‌ مذمت قرار گیرند، همانا «خودِ» مردم خواهند بود.

دوم)- استقرارِ نظامِ جمهوری اسلامی در این کُهَنْ سرزمینِ بزرگِ باستانی، یکی از موهبت های خدادادی بر ملتِ ولایت مدار و تمدن گرای کازرون و‌ ایران اسلامی بوده و با توجه به ریشه های مستحکم ایمانی و روابطِ ساکنانِ این منطقه ی وابسته به خاندانِ رسالت پناه قرآنی، طبیعی است که تمامِ امورِ جمعی و‌ فردی به «نگاه» و‌ «نظرِ» مردم واگذار گردیده و برای اولین بار در طولِ تاریخِ هزاران ساله، دخالتِ مردم در انتخابِ نظامِ حاکِم و حاکمانِ نظام نه تنها کاملا به رسمیت شناخته شده بلکه با استقرار ناظرانِ قانونی و‌ قوانینِ نظارتی، از آرای مردم نیز حفاظت و با متخلفین نیز برخوردهای مورد نظر صورت گیرد. بر همین مبنا، بهره برداریِ صحیح از این چارچوبِ قانونی، حضور آگاهانه، همه گانی و به دور از تعصباتِ قومیت گرایانه و‌ انتخابِ «شایِستِگانِ» با تجربه، خُبره، سختی کشیده، کارآزموده، امتحان پس داده و «پاک دستانِ» موردِ آزمون واقع شده، تقریبا حدِّاقلِ «شُکرِ» عَمَلی است که بایستی توسط ساکنان، نسبت به این نعمتِ خداوندی صورت گیرد .

سوم)- در بین انتخابات های متعددی که طی چهل سال گذشته برگزار گردیده، گر‌چه همه ی آن ها به جای خود «مهم»، «تاثیرگزار» و «نقش آفرین» بوده اند، در عین حال به دلایل متعددی، انتخاباتِ مجلس شورای اسلامی، هم با شور و‌ هیجاناتِ بیش تری توأم بوده و هم حساسیت های افزون تری را در ابعادِ کشوری، استانی و‌ شهرستانی در پی داشته است. مصونیت های قانونی نمایندگان در قِبالِ اظهارات شفاهی، مداخلات نظارتی و‌ اقدامات عملیاتی در حوزه های مختلفِ سیاسی، مالی، اجتماعی و فرهنگی و‌‌ از طرفی اختیارِ رأی اعتماد به اعضای کابینه ی دولت ها و استیضاحِ شخصِ رییس جمهور، وزرا و تفحص از بخش های مختلفِ حاکمیتی و‌ از همه مهم تر تخصیصِ بودجه های سالیانه، چگونِگیِ توزیعِ و نحوه ی هزینه کردهای آن ها در سبدهای ملی، استانی، منطقه ای و تحقیق و تفحص از شرکت ها و‌ نهادهای دولتی و...، تنها بخشی از عوامِلِ «قدرت زایی» است که در دستِ نمایندگان و منتخبانِ مردم مستقر در ساختمان مجلس شورای اسلامی قرار گرفته است .

چهارم)- بررسیِ سیرِ تحولات در رأی ریزی ها، قانون گزاریِ وُکَلٰا، ترکیبِ نمایندِگانِ حاضر در مجلس، اظهار نظرها، گرایش های قومی، منطقه ای، گروهی و حزبیِ مجلسیان نشان می دهد که وابستگی های منتخبین به کانون های قدرت و ثروت، از تاریخ تشکیل اولین دوره تا الان، که دهمین ترکیب مجلس را می گذرانیم، نه تنها به شکل چشم گیری افزایش یافته بلکه متاسفانه آرمان های برخاسته از وصیت نامه ی شهدا و اهداف و برنامه های مدِّ نظرِ معمار راحلِ انقلاب اسلامی نیز تا حدِّ زیادی موردِ غفلتِ عمدی واقع گردیده و بیش از آن که «مصالِحِ» صاحبان اصلی، مردمِ محروم و مستضعفینِ جامعه دنبال شود، «منافعِ» باندهای وابسته به مراکزِ غیرِ همسو با اکثریتِ مؤمنِ کشور و «ناهمسویان» با ولیِّ امر و امامِ جامعه ی اسلامی، موردِ حمایتِ کلامی و‌ عملی قرار گرفته است. تغییرِ این روند و تنها راهِ بازگشت به اهدافِ اصیل نظام، و قرار گرفتنِ مجددِ مجلس در «رأسِ امور»، نیازمندِ «عزمِ» همه گانی برای «انتخابِ» اَفرادِ اصلح و تلاش برای گُزینشِ «شعور»ی ها به جای «شعاری ها» خواهد بود .

ان شااله ادامه دارد...