شفاف سازی عَمَلیِ آرا و اندیشه ها، حضورِ فَعالانه و صادقانه در صحنه ها، راهِ شناسایی و انتخابِ کاندیداها! 

قسمتِ پنجم از سلسله یادداشت های "بررسیِ عواملِ تاثیر گذار بر انتخابات های کازرون، راه های «شناختِ» کاندیداها و «تفکیکِ» شعاری ها از شعوری ها!"

پنهان سازیِ افکار و دیدگاه های سیاسی، فرهنگی، اعتقادی، اقتصادی و... تا زمانی که افراد در مَعرَضِ قِضاوت عمومی قرار نگرفته اند و صرفا در خانه و یا مکان های شخصی و‌ خصوصی به فعالیت اشتغال دارند، امری قابل توجیه و تحمل بوده و قانون و شرع نیز جستجو و تَفَحُص در امورِ شخصیه ی دیگران را موردِ مَذَمَت قرار داده اند؛ در عین حال به مَحضِ تصمیمِ اشخاص برای حضور در پُست‌ها و جایگاه های عمومی، به ویژه مجموعه هایی که نیازمندِ شناختِ کافیِ مردم به سوابق و توان مندی های این افراد خواهند بود، نه تنها ضرورتِ «شفافیت» و «آشکارسازی» نقطه نظرها مورد تاکید واقع گردیده، بلکه هرگونه خودداری از بیانِ واقعیِ اندیشه ها و یا «خِلاف گویی» و «وارونه سُراییِ» تفکرات، به نوعی بیان گرِ نِفاقِ درونی و نشانه ای از بی مبالاتی در پذیرشِ مسئولیتِ مورد نظر خواهد بود. با عنایت به این توضیحات، مطالبِ قابلِ طرح در امورِ مرتبط با کاندیداهای انتخاباتی، موردِ اشاره قرار می گیرند.

یکم)- شیوه ی اندیشیدن های سیاسی و روش های انتخابیِ کاندیداها برای حلّ و فصلِ مشکلاتِ اقتصادی، فرهنگی، زیر بنایی و همچنین نوعِ نِگاه آنان به «مردم» و حوزه های انتخابیه، تاثیرِ غیرِ قابلِ انکاری را بر عملکردهای آنان در طی چهار سال حضور در مجلس به دنبال خواهد داشت و در چنین حال و‌ هوایی طبیعی است صاحِبانِ رأی و عامه‌ی ساکنانِ این مناطق حق دارند «بدانند» فردی که قرار است به مدتِ چهار سال از حقوق و آرای شان دفاع کند، از چه پُشتوانه ی علمی، تجربیاتِ عَمَلی، خُلْق و خُویِ فردی و‌ سَمْت و سُویِ شخصیتی برخوردار است؟.

دوم)- شهرستان بزرگ کازرون با تاریخ و‌ تمدنِ چند هزار ساله، نُخبِگان، علما، شاعران و طیفِ وسیعی از مردمِ انقلابی، مُتَدَین و ولایت پذیر، البته که سال هاست با مشکلات متعددی در زمینه های کشاورزی، راه های دسترسی به مرکز و بخش های تابعه، بی کاری نسل های تحصیل کرده، ناهماهنگی سطوحِ مدیریتی و... روبرو گردیده و‌ بدیهی است چنین آدم هایی با این مشخصاتِ نورانی، شایسته ی نمایندِگان و مدیرانِ توان مند، دل سوز، وحدت آفرین، کاردان، فهمیده، با تجربه، به دور از حواشیِ قومیتی و‌ منطقه ای و نهایتا مُتَعَلِق به تمامیِ روستاها، بخش ها، شهرها و مرکزِ شهرستان بوده و بدیهی است در صورت «ناشناختِه گُزینیِ» افراد و‌ یا اشتباه در انتخابِ وابستِگان به کانون های ثروت و قدرت های مَحفِلی و چِهره های امتحان پس داده امّاٰ ناتوان در پاسخ به مطالباتِ عمومی، قطعا شاهدِ اوضاعی بدتر از گذشته خواهیم بود.

سوم)- ضمن اذعان به محدود بودنِ ظرفیت های قانونی نمایندگان و تعلق آنان به تک تکِ آحاد ملتِ بزرگِ ایران، در عین‌ حال به دلایلِ مختلفی از جمله وکالتِشان از ساکنان حوزه های انتخابیه و... لازم است کاندیداهای محترم ضمن شفاف سازی مواضع و روشن نماییِ سوابق، به پرسش های زیر که در جامعه ی کازرون و بین نخبگان و عمومِ مردم مطرح است به صورتِ صریح، شَفاف، یک پَهْلُوْ! و قابلِ فهمِ هَمِگانی، پاسخ گو باشند که:

الف )- کازرونی ها [شاملِ تمامی ساکنانِ روستاها، بخش ها و مرکزِ شهرستان] طی سِه سال گذشته، به ویژه فروردین و‌ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶، با مشکلاتِ ناشی از یک تصمیمِ غیرِ جمعی و عوارضِ غیرِ قابل جبرانِ آن در سطحِ شهرستانی، استانی و‌ کشوری مواجه بوده اند و علی رغم تلاش های عده ای از دل سوزان و علاقه مندانِ  نظام، انقلاب و منطقه، جهت ختمِ به خیر شدنِ این پرونده، متاسفانه اما به عللِ مختلفی از جمله ناپُختگی های مدیریتی و... نهایتا به اتفاقاتِ ناگُواری مُنجَر گردید. در همین راستا مردم حق دارند بپرسند «نمایندِگانی» که سال ها با شعار حمایت از حقوق ساکنان شهرستان واردِ مجلس شدند و‌ ادعای نفوذ در حاکمیت و‌ ادای کمک به مُوَکِلین خود را داشته اند! و یا کسانی که ضمن حضور در ترکیبِ مدیریتیِ استانی و... مُدعیِ بِلامُنازِع بودنِ محبوبیتِ خود بین اکثریتِ کازرونی ها بوده و‌ هستند!، چرا در آن ایامِ پُر التهاب و روزهای سخت، وَلیِّ نِعْمَتانِ خود را فراموش و ضمن پرداختن به شغل های شریفِ طبابت، قضاوت، ریاست، حراست، وکالت و...، در لاکِ سیاست و کیشِ شخصیت فرو رفتند و حاضر نشدند قدمْ، قلمْ و‌ کلامی را برای کاهشِ تنش ها و کمک به حلِّ «کُنِش»ها بردارند؟

ب)- سال ۱۳۸۸ هم زمان با طراحی های صورت گرفته توسط عده ای از دنباله های جاسوسی و‌ عقب ماندِگانِ سیاسی، «فتنه»ی بزرگی برای مقابله با حاکمیت دینی و‌ حکومتِ مردمی ایرانِ اسلامی صورت گرفت؛ در همین راستا کاندیداهایی که طی ۱۰ سال گذشته یا نماینده ی مردم در مجلس بوده اند و یا در دیگر مراکز، نهادها و شرکت های خصوصی و عمومی حضور داشته اند بایستی مشخص نمایند چرا مواضعِ شَفافِ خود راجع به فتنه گران را اعلام ننموده اند؟ و علی رغم حضورِ گسترده ی مردمِ ایران و شهرستان در «نُهم» دی ماه های همه ساله، متاسفانه هیچ گونه همراهی و هم سویی با آنان نداشته اند!؟.

ج)- علی رغمِ علم به پیش رفت های همه جانبه و غیر قابلِ قیاسِ کشور، استان و‌ شهرستان با قبل از انقلاب اما مشکلاتِ باقی مانده ی عمرانی، پروژه های نیمه تمام بیمارستانی، عملیات های ناتمامِ تونل های کوهستانی، طرح های بی سرانجامِ اجرایی و نامشخص بودنِ وضعیتِ پیش رفت و توسعه ی شهرستانی، مجموعا محصولِ کم کاری، ناتوانی، کم بهره گی، خام اندیشی و شعار زدِگی های مدیریت های ناهمگون و ناهمگون بودنِ مدیریت ها! بوده و طبیعی است «قربانیانِ» این ناهمگرایی ها حق دارند بپرسند علی رغم مشارکت های گسترده در ۱۰ دوره انتخاباتِ قبلیِ مجلس و گزینشِ ۷ نماینده و حضور در ده ها انتخاباتِ دیگر، چرا نه تنها مشکلاتشان حل و‌ فصل نشده، بلکه سال به سال نیز مٌعضلاتِ اجتماعی، فرهنگی، زیر ساختی و‌ حتی تقسیماتی ديگري در این مناطق به وجود آمده است؟ کاندیداهای محترمی که دارای سوابق نمایندِگی بوده اند و احتمال دارد مجددا فیلِ مبارکشان یادِ الماس های هندوستان بیُفتَد! و یا آن دسته از مدیرانی که به اقتضای مسئولیت و جایگاهِ مدیریتی اشان می توانستند کمک کنند اما ترجیح دادند پنهان بمانند! و... بایستی نقشِ خود و اطرافیانشان را در عدمِ توسعه ی حوزه های انتخابی و عللِ یاری نکردنِ مردم در رفعِ معضلات و دفعِ ناملایماتِ گذشته و حالِ حاضر را تبیین فرمایند !؟.

د)- مردم عزیز و با صداقتِ ایران، به ویژه هم استانی ها و هم شهرستانی های گرامی، حتما یادشان باشد کسانی که آنان را تنها «ابزاری» برای صعود به پُستْ های مدیریتی و نردبانی جهت نیل به آرزوها، قدرت طلبی ها و ریاست جویی های خود و اطرافیانشان تلقی می کنند و حاضرند برای رسیدن به چنین جایگاه هایی، به صورت مرتب تغییر موضع داده و از نظر سیاسی، اعتقادی، فرهنگی و منطقه ای به رنگ های مختلفی در آیند!، قطعا در «بِزَنْگاه»های اصلی و مشکلاتِ واقعی نه تنها خودشان را در پُشتِ خاکریزهای سیاست بازانه پنهان می نمایند، بلکه حاضرند برای از دست ندادنِ پایگاه های منطقه ای و‌ قومیتی ‌و حفظ تعداد هواداران انتخاباتی حتی «پُشت» کردن به همان مردم را نیز پیشه ی خود سازند. لذا شاهد هستيم كه علی رغم تواناییِ آنان برای حضور در صحنه هايِ مختلفِ نظام و انقلاب اما، بعضا از مُشارِكت در هشت سال دفاعِ مقدس خودداري و در روزهاي سختی، مانندِ طرحِ تقسیماتی، تلفن هایشان نیز خاموش و غیرِ قابل دسترس بوده و در مقابله با فتنه گران و توطئه سازانِ داخلی «سکوتِ» مطلق را در پیش گرفته و البته با کمالِ پُر رویی خود را مدافعِ حقوق مردم، عاشق خدمت به نظام و توانْمند برای حلّ و فصلِ مشکلات عمومی جلوه می دهند.

ان شااله ادامه دارد ...