"وحدتِ نُخبِگان، بزرگان و عمومِ کازرونیان، راهِ انتخابِ دِل سوزان و عاملی برای جلوگیری از تخلفاتِ نمایندگان و مدیران!"

قسمت پانزدهم از سلسله یادداشت های "بررسیِ عواملِ تاثیر گذار بر انتخابات های کازرون، راه های «شناختِ» کاندیداها و «تفکیکِ» شعاری ها از شعوری ها!"

اختلافاتِ سیاسی، رقابت های قومیتی، سلایقِ متعددِ فرهنگی، دیدگاه های متفاوتِ اجتماعی و حتی نظریاتِ غیرِ همگونِ دینی، تا زمانی که در محدوده هایی کنترل شده و جهتِ رفعِ اشتباهات و تکاملِ جامعه صورت گیرند، نه تنها زاینده ی مشکلات نیستند، بلکه قطعا منافع و سودهایی نیز به دنبال خواهند داشت. در عین حال اما اگر موجبِ تخریبِ پایه ها، تضعیفِ باورها، بروزِ فتنه ها، رخنه یِ نفوذی ها و بِهم ریخته گیِ چارچوب ها گردند، بدونِ شک، زمینه سازِ حضورِ شکارچیانِ منتظِر در کمین گاه، رویِ کار آمدنِ شیطان مَرامانِ و سوءِ استفاده چیانِ مردم ستیز، خواهد شد. با در نظر داشتِ تأثیرِ غیرِ قابلِ انکارِ اتحادِ مردم در آستانه ی انتخابِ نمایندگان، مواردی یادآور می شود.

یکم)- شهرستانِ کازرون، به عنوانِ ایرانی کوچک!، دربر دارنده ی اقوامِ مختلفِ آریایی و زبان های متعددی همچون فارس، کُرد، لُر، قشقایی، بلوچ، عرب و لهجه های ریشه داری مانند نودانی، دوسیرانی، دوانی، کمارجی، خشتی، دریسی و در کنارِ آن ها گویِشِ قدیمیِ کازرونی، طی ده ها قرنِ گذشته زندگیِ توأم با امنیت و آرامشی را با یک دیگر تجربه نموده و همین امر موجبِ دفعِ دشمنانِ داخلی و جلوگیری از نفوذِ بیگانه گانِ خارجی به منطقه جنوب، به ویژه محدوده ی تمدنیِ آن، گردیده است .

دوم)- علی رغمِ وجودِ عواملِ وحدت آفرین و لزومِ تقویتِ زیر ساختارهای اتحاد زا در همه ی ایرانِ عزیز، به ویژه کازرونِ بزرگ، اما متاسفانه همواره تلاش هایی نیز برای فروریزشِ این نگاه های مُتَحِد و ایجادِ خطوطِ جداکننده، توسط عده ای از غافلانِ ناآگاه و مجموعه های وابسته و آگاه!، نیز طی سال های گذشته صورت گرفته است که از جمله به دو گانه هایی همچون دهاتی و شهری، خشتی و کنارتخته ای، نودانی و‌ چنارشاهیجانی، فارس و تُرک، محله ی بالا و پایین و... اشاره نمود. اقداماتی که متاسفانه بیش تر توسط کسانی دنبال شده که نه تنها منافعِ عمومی را در نظر نمی گیرند بلکه صرفا با هدفِ کسبِ منافع باندی، خانوادگی، مالی و غیر خُدایی، به چنین اختلاف افکنی هایی روی می آورند.

سوم)- فلسفه ی انتخاب نمایندگان، تأسیسِ مجلس قانون گذاران، تعیین مدیران و حضور مجریان در نقاط مختلف ایران، ایجاد وحدت و جلوگیری از وادادگی های اجتماعی، قومی و منطقه ای خواهد بود و طبیعی است وکلایی هم که به وکالت از مردم بَرگُزيده مي شوند، در وحله ي اول، بايستی مُنادیِ وحدت، مُراقبِ عِزَّت و مُدافعِ همگرایی های قومی و‌ منطقه ای بوده و نه تنها خود و اطرافیانش عاملانِ هم سویی ها باشند بلکه ضمنِ استفاده از جایگاه نظارتِ بر قانون، با زمینه سازانِ واگرایی ها و کاسبانِ اختلاف زایی ها، مقابله نمایند. بر همین اساس بدیهی است هر گونه اقدام، گفتار، رفتار و یا إعمالِ فشاری در جهتِ خِلافِ مسیرِ مذکور، دارای عواقبِ دنیوی و‌ عقوبتِ أُخروی بوده و بایستی توسطِ مُراقبانِ امنیتی و مُدافِعانِ مردمی، موردِ ملاحظه و برخورد، قرار گیرند.

چهارم)- طی بررسی های به عمل آمده، متاسفانه، تعدادی از انتخاب های صورت گرفته در استان، به ویژه شهرستانِ کازرون، محصولِ کِشاکش های منطقه ای، نزاع های فرهنگی، رقابت های سیاسی و‌ ناهماهنگی های مردمی بوده و برگُزیده گان نیز، نه تنها موفق به انجامِ درستِ وظایفِ قانونی نشده اند بلکه بعضا خود، آتش بیارانِ معرکه!، برافروزنده گانِ تفرقه و دامن زننده گانِ مُنازِعه هم بوده اند! که البته در همین رابطه، جستجوی هفته نامه ها، لابلای یادداشت ها، مطالعه ی سخنرانی ها، دِقَّت در موضع گیری ها و خاطراتِ نماینده ها و اخیرا، درگیری های بی حاصل در فضاهای واقعی و مجازی، شواهدی گویا و غیر قابلِ انکار از این رویارویی های بی محتوا و شکننده، خواهند بود.

پنجم)- نکته ی جالب توجه، و البته عبرت آموز، در دوره های انتخاباتِ گذشته، این که، خطیبانِ محترم جمعه، نویسنده گان و مطبوعاتی های گرامی و عده ای از صاحبانِ فکر و اندیشه، همگام و همسو با خواسته ها و مطالباتِ مردم، بارها در خطبه های نماز جمعه و سایرِ مراکزِ تبلیغی، نسبت به ناتوانیِ بعضی نمایندِگان، عدمِ توجهشان به مشکلاتِ عمومیِ هم شهریان، رها کردنِ وظائفِ اصلی و پرداختن به مسایل جزیی و بعضا فریب کاری های تبلیغی و توهین های گاه و بی گاهِ آنان به نخبگان و... اعتراض و افشاگری نموده لکن در دوره های بعد، ضمنِ فراموش نمودنِ مباحثِ قبلی، مجددا به حمایت و حتی تبلیغ از همان افراد نیز پرداخته اند!، در این رابطه البته پرسش های متعددی مطرح است، از جمله آن که، اگر این نمایندگانِ محترم در دورانِ وکالتشان دارای چنین اشکالاتِ اساسی بوده اند، که شرعا، مطرح کردنِ آن را در جمعِ مؤمنین و نمازگذاران جایز می کرده، چرا دوباره از این افراد به عنوان کاندیدا، حمایت می شود؟ و... .

در پایان مُتَذکِر می شود، شهرستانِ کازرون از وجود اختلافاتِ سیاسی، منطقه ای، سلیقه ای، جناحی و ناهماهنگی های مدیریتی، ضربه های متعددی را مُتَحَمِّل گردیده که دودِ این نزاع ها نیز بیش از همه به چشمِ توسعه و پیش رفتِ کُلِّ منطقه و ساکنانِ بزرگوار، انقلابی، ولایت مدار و مُتَدینِ آن وارد شده است. اختلافاتی که بارها در کلام بزرگانِ نظام، به ویژه امامِ راحل ره و رهبرِ حکیم و فرزانه ی انقلاب، به مَضَرّات و آسیب زا بودنِ آن تأكيد شده و طبیعی است تنها راهِ اصلاحِ این مُشکل، همانا کم کردنِ دامنه ی نزاع ها، توسعه ي فضاهاي گُفتمانی بین شهری و روستایی، تلاش برای انتخاباتِ وحدت آفرین و انتخابِ نمایندگانِ عالِم، آگاه و اتحادافزا و نهایتا پیروی از اندیشه ها و وصیت نامه های شهدا و انقلابی عمل کردنِ جوانان و وارثانِ تمدنِ کُهنِ باستانی و ایمانی كازروني ها، خواهد بود.

ان شااله ادامه دارد...