از میان خیل زیادی از هنرمندان صنایع دستی کازرون در بازار نمدمالی و راسته گیوه دوزان و راسته دولچه دوزان، امروز اما فقط چند نفر باقی ماندهاند و از آنها به عنوان آخرین هنرمندان صنایع دستی کازرون میتوان یاد برد.
متاسفانه این هنرمندان از سوی مسئولان فارس و کازرون حمایت نشدند و مردم شهر هم آنها را در میان روزمرگیها فراموش کردند تا کار به آن جا رسید که هرکدام از این بزرگ هنرمندان امروز در پیچ و خم وعده محقق نشده یک بیمه معمولی و هزینه مرمت مغازههای سنتی خود ماندهاند.
خالقان صنایع دستی ارزشمند کازرون، امروز در گوشه فراموشی و عزلت خود به همان تولیدات هنری و پررنگ و نگارشان در تنهایی مشغولند و به همان حجره کم رونق خود در بازارهای راکد قانع شدهاند.
ما هیچ گاه ندانستیم که آن نمد رنگین و زیبا از هزاران فرش بافته شده با ماشین چینی و نخ پلاستیکی بهتر و با زندگی و روح و روان ما سازگارتر است.
ما نسلی هستیم که فقط از خوبیهای گیوه نخی شنیدیم، اما هیچ گاه به پا نکردیم، چون آب در کوزه بود و ما تشنه لبان گرد جهان گردیدیم، حقیقتش ما نسل کالاهای چین هستیم و به جای بازارهای شهرمان، بازارهای چین را آباد کردیم....