چندي پيش گروه انديشه‌ي ديني سايت خبر از فعال شدن بخش استفتائات خود داد. اينك دومين قسمت از اين استفتائات را كه به مسأله‌ي نماز و روزه‌ي مسافر بر اساس فتواي مقام معظم رهبري پرداخته است منتشر مي‌كنيم.

قابل ذكر است كه اين استفتا توسط يكي از همشهريان عزيز از دفتر مقام معظم رهبري صورت گرفته و براي اولين بار در كازرون نما منتشر مي‌شود.

تذكر: پرسش‌ها با رنگ مشكلي و پاسخ‌ها با رنگ آبي مشخص شده است.

***

محضر مبارك مقام معظم رهبري؛ حضرت آيت الله خامنه‌اي (دامت بركاته)

با سلام

وطن من و همسرم كازرون است و محل كار من عسلويه است با 300 كيلومتر فاصله از وطنم، محل استراحت و زندگي من و همسرم شهر جم است با 70 كيلومتر فاصله از محل كارم كه در هر روزكاري من اين مسير را طي مي‌كنم.

ما شهر جم را به عنوان وطن دوم اختيار نكرده‌ايم و قصد ماندن در آنجا را هم نداريم.

مي‌خواستم وضعيت نماز و روزه خود و همسرم را كه شاغل نيست در حالات زير بدانم.

در فرض سؤال نماز شكسته و روزه نادرست است.

در فرض سؤال نماز تمام و روزه صحيح است.

در فرض سؤال نماز تمام و روزه صحيح است.

با قصد اقامت ده روزه نماز تمام و روزه صحيح است.

اگر ده روز در يك محل اقامت داشته باشيد، در سفر اول شغلي نماز شكسته و بعد از آن تمام است.

الف: در جم وقتي بعد از مرخصي ده روزه از شيراز يا كازرون به آنجا برمي‌گرديم

ب: وقتي بيش از ده روز در كازرون يا شيراز بوده‌ايم و به جم يا عسلويه مي‌آييم و قصد ماندن كمتر از ده روز در جم و عسلويه را داريم

ج: حكم نماز و روزه‌ي ما وقتي كه يك يا بيش از يك روز، زودتر از زمان شروع به كار به جم (محل استراحتمان) مي‌آييم

د: حكم نماز و روزه‌ي ما در مسير عسلويه - جم (در ايام كار و استراحت)

ه. حكم نماز و روزه‌ي ما در مسير كازرون - جم يا كازرون – عسلويه

و. حكم نماز و روزه‌ي ما در شيراز

ز: اگر ما در شيراز نيز منزلي براي زندگي تهيه كنيم و در ايام استراحت (يك هفته) يا مرخصي (ده روزه) در آنجا باشيم، حكم نماز و روزه‌ي ما چيست؟

به طور كلي تا وقتي كه ده روز در يك جا نمانديد در همه‌ي سفرهاي شغلي در مبدأ، مسير و مقصد نماز تمام و روزه صحيح است و اگر ده روز مستمر در يك محل مانديد در اولين سفر شغلي بعد از آن نماز شكسته و در سفرهاي شغلي بعدي نماز تمام و روزه صحيح است لكن در تمام سفرهاي غير شغلي و شخصي نماز شكسته است و روزه صحيح نيست و تشخيص سفر شغلي و شخصي مانند ساير موضوعات با خود مكلف ولو با رجوع به عرف است.

منظور از روز، اذان صبح تا غروب آفتاب است و شب اول قبل از ده روز و شب آخر حساب نمي‌شود مثلاً اگر مسافر از اول اذان صبح قصد ماندن ده روز در جايي داشت بايد تا غروب روز دهم در آنجا بماند لكن اگر از ظهر روز اول قصد ده روز كرد بايد تا ظهر روز يازدهم آنجا بماند و هكذا.

بايد قضا نمايد.

با تشكر

انشاءالله موفق و مؤيد باشيد

دفتر حضرت آية الله خامنه‌اي

بخش استفتائات