مردان قبیله شعله بر دوش شدند
با آتش و خاک و خون هم آغوش شدند
حالا که تمام شهر در خواب خوش است
مردان قبیله هم فراموش شدند
سالها پيش وقتي برايمان از جنگ ميگفتند يا در كتابها ميخوانديم آنرا درحد همان ذكر خاطره يا واقعهاي تاريخي ميپنداشتيم و گمان نميكرديم اين مساله روزي براي خودمان نيز امكان وقوع داشته باشد. زماني كه در كتابها نام ناصرلشكر را ميديديم و از مبارزات و دلاوريهاي او در جنگ با قواي انگليس ميشنيديم هم ميباليديم و هم آنرا دور از دسترس ميدانستيم.هنوز كه هنوز است نام ناصرديوان را به عنوان يكي از درخشانترين نامهاي تاريخ كازرون ميشناسيم و حق هم همين است. او هم مردمدار بود، هم ديندار بود، هم آزاده بود، هم خير بود و هم مبارز بود. حتي دارا بودن برخي از اين صفات هم كافي است تا نامي در ذهن و خاطر مردم ماندگار شود.
جنگ تحميلي عراق برعليه ايران كه بيترديد قدرتمندترين كشورهاي دنيا نيز پشت سر او قرار داشتند و انگليس يكي از چند كشوري بود كه عراق را حمايت و مجهز ميكرد در همين دوره و روزگار ما اتفاق افتاد. جنگ هشت ساله چهرههاي زيادي را در خود ديد و در خود ساخت كه نظيرشان را به سختي ميتوان يافت. چهرههايي كه هركدام مبارزي بودند، ذكر مناجات و شبزندهداريشان را بارها ديدهايم و به ياد ميآوريم، جانشان را براي حفظ دين و مردم بر كف دست گذاشتند.
تعدادي از اين عزيزان شهيد شدند و نامشان براي هميشه جاويد شد و تعدادي هم افتخار جانبازي يافتند و تعدادي هم همچنان سرفراز و بيادعا در ميان ما زندگي ميكنند. بيآنكه بخواهم بين ناصرديوان و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس مقايسه كنم و نامي را برتر بنمايانم كه در توان من نيست ميخواهم بگويم همانگونه كه ناصرديوان نماد رشادت و آزادگي براي كازرون است رحيم قنبري هم هست، جعفر جوكاران هم هست، حاج كاظم پديدار هم هست، حاج حسين پيروان هم هست، مسعود عليزاده هم هست، مصطفي خسروي و حسن ملكزاده و خالق فرهادپور و حاج قاسم علينژاد و مجيد پناه و رضا ملكزاده و حاج علي روانستان و علي مختاري و عبدالصاحب پيرايش هم هست. اگر بخواهم تمام نمادهاي رشادت و دلاوري كازرون را بنويسم فهرست بلند بالايي ميشود. اينها همان كساني هستند كه خواب خوشمان را مديون رزمهاي شبانهشان هستيم.
اين نامها در تاريخ كازرون و تاريخ ايران ماندگار ميشوند. بياييد ما هم آنها را در پيچ وخم روزمره زندگي فراموش نكنيم. ما مديون آنها هستيم. همانطور كه مديون ناصرديوان هستيم. نكند همانطور كه ناصرديوان را در تلي از خاك در فراموشي رها كرديم دلاوران امروز كازرون را هم فراموش كنيم.