تصویری صحیح از دنیای مذموم

میثم پدیدار

زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین و القناطیر المقنطره من الذهب و الفضّه و النحیل المسوّمه و الانعام و الحرث ذلک متاع الحیوه الدنیا و الله عنده حسن المآب *برای مردم حب شهوات نفسانی که عبارتست از میل به زنها و فرزندان و همیانهای زر وسیم و اسبهای با نشان نیکو و چهار پایان و مزارع زینت داده شده لکن اینها همه متاع زندگانی فانی و دنیوی است و بازگشت نیکوتر نزد خداست . (آل عمران آیه14)

با دقت در آیات قرآن می توان به این نکته پی برد که دنیای مذموم از نوعی ارتباط نا صحیح بین انسان و نعمتهای الهی حاصل می شود به این صورت که انسان نعمتهای الهی را در راه غیرالهی مورد استفاده قرار می دهد و موجبات غضب حق تعالی را فراهم می نماید .

باید توجه داشت که حب فرزند و همسر و ... از نعمتهای الهی دنیای مذموم نیست زیرا این موارد منظور در انسان است پس معنا ندارد که مورد غضب الهی باشد ولی آنچه مورد غضب الهی است اینکه انسان برای همسر و فرزند و مال و..... استقلال قائل شود و حب آنها در مقابل حب به خدا باشد . و معلوم است که« ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه (سورۀ احزاب آیه 4) خداوند برای هیچ کس دو قلب در پهلو یش قرار نداده است »پس حب به خدا و حب به غیر او در قلب انسان جمع نمی شود همچنانکه در حدیث معراج آمده است که « قال الله تعالی یا احمد : لو صلّی العبد صلاه اهل السّما و الارض و یصوم صیام اهل السماء و الارض و یطوی عن الطعام مثل الملائکه و لبس لباس العابدین ثمّ أری فی قلبه من حب الدنیا ذّره او سمیتها لا یجاورنی فی داری و لا نزعن من قلبه محبتی »

ای احمد : اگر بنده، نماز اهل آسمان و زمین را بخواند و روز ۀ آنها رابگیرد و مثل ملائکه از خوردن غذا کناره گیری کند و مانند عابدان زندگی کند پس در قلب او ذره ای از حب دنیا و حب ریاست ببینم مجاور من نخواهد بود و قلب او را از محبتم خالی می گردانم.

2- مذمت دنیای مذموم در کلام ابا عبدالله الحسین (ع)

حدیث اول :

قال الحسین (ع):« انّ النّاس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادارت معاشهم فاذا محصوا بالبلاء الدّیانون» همانا مردمان بندۀ دنیایند و دین لقلقه زبان آنهاست و هر جا منافعشان بوسیله دین بیشتر تأمین شود آنرا می چرخاند و چون به بلا آزموده شوند آنگاه دین داران اندکند .

این روایت ترجمۀ آیه شریفه « و من الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر إطمإن به و إن اصابته فتنه انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الاخره» و بعضی از مردم خدا را تنها به زبان می پرستند از این رو هرگاه به خیرو نعمتی رسد اطمینان خاطر یابد و اگر به شر و فقر و آفتی بر خورد کند از این خدا روی گرداند چنین کسی در دنیا و آخرت زیان کار است .

این دو کلام نورانی هر دو بیانگر این حقیقت است که دین باید در قلب نفوذ کند و قلب را نورانی کند و اگر تنها از دین پوسته آن باقی ماند انسان اهل دنیا می شود هر چند خود را از جمله دین داران و پاکان پندارد .

حدیث دوم :

« قال الحسین (ع) : عجبت لمن اختبر الدنیا کیف یطمئن : تعجب می کنم از کسی که دنیارا آزموده چگونه به آن دلخوش می کند» اختیار و امتحان دنیا به دو صورت امکان پذیر است یکی اینکه خود انسان تجربه کند و از تجربیات خود در س بگیرد که در این صورت دلخوش از دنیا نخواهد داشت یا اینکه سر گذشت پیشینیان را مطالعه کرده واز آن عبرت بگیرد همانگونه که قرآن می فرمایید : لقد کان فی قصصهم عبره لاولی الا لباب :البته همانگونه که از آیه بر می آید باید صاحب لب و عقل بود واز سرگذشت گذشتگان عبرت گرفت.

درس دنیا پرستی از عوامل زمینه ساز عاشورا

از زمان رسول الله چیزی نگذشته بود که انحرافی عمیق در امت واحده اسلامی ایجاد شد که اولین این انحرافات به ماجرای سقیفه و غصب خلافت از امیرمؤمنان (ع) بر می گردد . مسلماً یکی از عوامل زمینه سازی این جریان حب ریاست دنیوی و دنیا طلبی بعضی از صحابه پیامبر اکرم(ص) بود در حدیثی از خلیفه دوم آمده که« قال عمر ادع الله یا رسول الله ان توییع علی امتک فقد وسع علی فارس و الروم و هم لا یعبدون الله فاستوی جالساً ثّم قال أفی شکّ انت یا بن الخطاب اولئک قوم عجّلت لهم طبیا تهم فی الحیوه الدنیا » که لحن خلیفه در این سئوال خودتوجه به دنیا توسط او حتی در زمان پیامبر است

این انحراف رفته رفته و در زمان خلافت عثمان و معاویه به اوج خود رسید تا آنجا بیت المال تبدیل به مال البیت شد و حاتم بخشی های این افراد در تواریخ ثبت شده است و از آنجا که« الناس علی دین ملوکهم : مردم هم همان روش خلفاو حاکمان جور را پیش گرفتند و شیفتۀ دنیا شدند که هیچ سخن حقی در دلشان اثر نداشت تا آنجا که در سخنان و خطبه های امام حسین در روز عاشورا به و فور به این نکته اشاره شده است که سخن حق در شما جماعت کوفی اثری ندارد و این دنیا پرستی چنان در بین مردم قوت گرفت که عدۀ زیادی از مردم امت اسلامی تنها بخاطر وعده های دنیوی حاضر شدند در مقابل امام و مولایشان صف آرایی کنند و از هیچ جنایتی فرو گذار نکردند.

قال علی (ع) :« من عبد الدنیا و آثر ها علی الاخره استوخم العافیه» هرکس بنده دنیا شدو دنیا را بر آخرت ترجیح داد به ناچار فرجامی ناگوار خواهد داشت . وچه بد عاقبتی داشتند آنهایی که در مقابل امام برحقشان ایستادند و هم دنیا را از دست دادند و هم آخرتشان دچار تباهی شد .

نویسنده: میثم پدیدار

ایمیل مستقیم: info@kazeroonnema.ir

X Share

Google Reader Stumble Upon Delicious Cloob

Facebook Twitter Digg

نظرات بینندگان

غیر قابل انتشار: ۰

در انتظار بررسی: ۱

انتشار یافته: ۲

چاپ نظرات

همرزم بابا

۱۳:۲۹ - ۱۳۹۰/۰۲/۰۲

پاسخ

درگذشت پدر گرامیتان را تسلیت عرض می کنم
ما را در غم خود شریک بدانید.
همرزم پدر مرحومت

ناشناس

۰۸:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۵/۱۰

پاسخ

خیلی خوب است اماحیف که احادیث بدون آدرس ذکرشده اند

نظر شما

مخاطبین محترم؛

۱) کازرون نما، معتقد به آزادی بیان و لزوم نظارت مردم بر عملکرد مسئولان است؛ لذا انتشار حداکثری نظرات کاربران روش ماست. پیشاپیش از تحمل مسئولان امر تشکر می کنیم.
۲) طبیعی است، نظراتي كه در نگارش آنها، موازین قانونی، شرعی و اخلاقی رعایت نشده باشد، یا به اختلاف افكني‌هاي‌ قومي پرداخته شده باشد منتشر نخواهد شد. خواهشمندیم در هنگام نام بردن از اشخاص به موازین حقوقی و شرعی آن توجه داشته باشید.
۳) چنانچه با نظری برخورد کردید که در انتشار آن دقت کافی به عمل نیامده، ما را مطلع کنید.
۴) در صورت وارد کردن ایمیل خود، وضعیت انتشار نظر به اطلاع شما خواهد رسید.
۵) اگر قصد پاسخ گویی به نظر کاربری را دارید در بالای کادر مخصوص همان نظر، بر روی کلمه پاسخ کلیک کنید.