از آنجا که آخرین منزل دنیوی  و اولین گذرگاه اُخروی هرکس با هر شغل و پُست و مقامی، گورستان است و کسی هم از آن گریزی نیست و نیز با توجه به فعال بودن گورستان ها به لحاظ مرگ های طبیعی  و نابهنگام و زودرس میانسالان و جوانان، ناشی ازعوامل متعدد  و تصادف جاده ای برون و درون شهری  و مرگ جوانان در دام اعتیاد و غیره لازم است ضمن به صورت سازمانی درآمدن این گونه اماکن، اقداماتی درجهت بهینه سازی  چنین اماکن پررفت وآمدی صورت گیرد از جمله:

1- محدوده قبرستان ها مخصوصاً بهشت زهرای کازرون که سه ضلع آن منازل مسکونی و آپارتمان ها است  با یک دیواره ی  نیمه نرده ای کوتاه محدود گردد و تحت هیچ شرایطی توسعه پیدا نکند.

2- ازآن جا که رسیدگی به امور معابر و میادین و بطورکلی امور شهر به عهده ی شهرداری  می باشد. لازم است برای فضای وسیع آسفالته ی جلوی دفتربهشت زهرا که درآن نه تکلیف رانندگان معلوم است و نه تکلیف عابران، به وسیله لبه گذاری ها و با غچه های  گل و درخت، سامان دهی شود تا از وقوع خطرات جانی ناشی ازاین سردرگمی ها پیشگیری گردد، ضمناً بلوارامین الدین هم تا خروجی بهشت زهرا ( به سوی کشتارگاه و باغات و مزارع و دانشکده دامپزشکی) برای رانندگان مستقیم ، ادامه یابد تا تداخل ترافیکی و حوادث  ناخواسته به وجود نیاید.

3- کفِ جایگاه برپایی نمازمیت، لازم است خط کشی شود و چون نمازمیت سجده ندارد لذا شرط پاکی ازحَدَث و خَبَث و نیز رکوع هم ندارد و می توان این خطوط  موازی را با حداکثر فاصله 60 سانتی متری ازهم رسم نمود تا نمازهای میت باشکوه تر و مرتب تر وسریع تربرگزار شود و نشانگر نظم اسلامی هم باشد.

4- اگرچه  به دلیل واجب کفایی بودن نمازمیت، یک نفرهم به تنهایی می تواند آن را با ذکرهای کوتاه، بین 5 تکبیر به شرح زیربخواند :

« بعد از نیت و گفتن «الله اکبر» بگوید: اشهَدُ اَن لا اِله الاّ الله و اَنّ محمداً رسول الله. و بعد از تکبیر دوم بگوید : اللهمَّ صلِّ علی محمدٍ و آل محمد و بعد ازتکبیر سوم بگوید: اللهم اغفرللمؤمنین َ والمؤمنات. و بعد ازتکبیر چهارم ،اگرمیت مذکراست بگوید: اللهمَّ اغفرلهذا المیت واگرمونث است بگوید : اللهمَّ اغفر لهذه المیت» و بعد، آخرین تکبیررا بگوید، اما مستحب است که اذکار را مفصل تر( مثل آنچه در رسائل عملیه آمده است) و با هماهنگی با پیش نماز بخوانند و این امردرحال حاضر مقدور نیست  مگراینکه الواح نصب شده درجایگاه های نماز میت را به قدری بالا ببرند که آخرین صف هم بتواند آن را ببیند، لذا جا دارد برای تحقق این مهم ، مسئولین محترم و متولیان امر، الواح را ازجای فعلی جدا کنند و آن را تا آن جا که برای همه نمازگزاران قابل رؤیت باشد بالا ببرند.

5- در کجای جهان اسلام  و درکدام کشوراسلامی دیده شده که مسجدی را بلااستفاده کنند تا مخروبه شود و سپس آن را به عنوان انبارضایعات غیرقابل استفاده، مورد بهره برداری قرار دهند آن هم در منطقه ای که با آن همه تراکم جمعیتی ازبراتی شمالی تا آپارتمان های شرقی شهر و تمامی منطقه وسیع بهارآزادی و کوهنورد  و شهرک رجایی و مناطق حول و حوش پارک های سلمان و طالقانی و پیروز و از سه راهی طالقای تا آخر با هنر و بطور کلی تمام شرق و شمال شهر فقط یک مسجد به نام ملابرات داشته باشد ولی مسجد پنهان شده در لابلای درختان  و دور از چشم انظار بهشت زهرا که به نام« مسجد بهشت زهرا» است، مظلومانه مورد بی مهری قرارگیرد چرا به وسیله مسئولین محترم سیاسی ومذهبی و هیأت امنای بهشت زهرا، اقدامی در جهت احیای آن نمی شود و برای معرفی بهترآن، پس از دفن اموات، صاحبان عزا را به جلوی آن هدایت نمی کنند تا مردمی که برای ادای احترام وعرض تسلیت به بازماندگان دنبال صاحبان عزا هستند، مظلومیت آن مسجد را از نزدیک ببینند و برای احیای آن پیش قدم شوند و از طرفی بارمسجد ملابرات ، با برگزاری مراسم ترحیم درآن، کم تر شود و یک پایگاه مقاوتی هم برای حفظ نوامیس مردم در مواقعی از هفته در آن تشکیل گردد؟

6- شهرداری و شورای  محترم شهر، مجدداً کار ادامه خیابان انتهایی و عمود بر شقایق ( بهار آزادی) که به بلوار بهشت زهرا (امین الدین) منتهی می شود با رایزنی هایی با سازمان محترم میراث فرهنگی از سرگیرد و از آن طریق نیز آپارتمانهای غرب بهشت زهرا نیز به همین بلوار با یک خیابان متصل گردد.

7- اما مهم ترین و اساسی ترین و عملی ترین کاری که لازم است در قبرستان های مسطح ( مثل بهشت زهرا) صورت گیرد این است که کل قبرستان را به صورت قطعات اصلی و فرعی، قطعه بندی کرد و با تابلو مشخص نمود و مشخصات قبورمردگان درهر قطعه به صورت فرعی و اصلی در دفتری ثبت و دردفتر مرکزی بهشت زهرا، برای ارائه به افراد دوراز وطنی که می خواهند سری به  قبرعزیزان و دوستان خود بزنند موجود باشد تا برای یافتن قبر مورد نظر ساعت ها و روزها بی نتیجه به زحمت نیفتند.