در هوای نسبتا سرد عصر جمعه 11 آذر90 پس از باران های اخیر که عشق و جان را دوباره در درختان جاری ساخت، دیدن بازی هندبالیستهای خونگرم کازرونی در هوای آفتابی و دل انگیز می توانست نشاط آور باشد. هندبالیستهایی که توان و امکاناتشان بسیار کمتر از تعصب و تلاششان بود ودر مقابل تیمی صف آرایی کردند که بودجه ای میلیاردی و 3 بازیکن لژیونر داشت. بازی بچه ها بسیار قابل قبول و در پایان نیز نتیجه ای فراتر از انتظارکارشناسان رقم خورد و هرچند با اختلاف 3 گل (23مقابل26) بازی را به حریف واگذار نمودند این رقابت نزدیک چیزی از تیم جوان و آینده دار کازرون کم نکرد.

آنچه موجب سرشکستگی برای این عقابان تیزدست شد برخورد بسیار ناشایست برخی از تماشا چیان بود که دل هر شهروندی را که در سالن شاهد بازی بود به درد آورد. در طول بازی اعتراض به قاضی که بقول یکی از مسوولین ازبهترین های لیگ برتر در امر داوری بوده دامنه دار شد و با الفاظ زننده ای که باصطلاح بد و بیراه های چارواداری محسوب میشود صحنه های سخیفی آفریده شد و در ادامه برخی از همین تماشاجیان که تعدادشان کم هم نبود بازیکنان رقیب را به باد ناسزا گرفتند و بعضا با پرتاب اشیایی منجر به اختلال در روند بازی شدند  وداور نیز که دل پری از میزبانی داشت مجبور به قطع بازی شد. در این میان فریادهای التماس گونه بهادر ریاضی مدیر ادیب هندبالیستها براحتی نتوانست موجب بازگشت آرامش به میدان گردد و برای دقایقی نسبتا طولانی این سردر گمی و حاشیه سازی ادامه یافت. در ادامه با رشادت بچه ها با اختلافی ناچیز بازی واگذار شد ولی متاسفانه رفتار نادرست برخی لیدرها و درگیریهایی که منجر به آسیب دیدگی یکی از مربیان تیم سبزوار شد خاطره ای بغایت تلختر از شکست تیم به ارمغان آورد. تیم هندبال کازرون در لیگ برتر هند بال را در حالت خوشبینانه میتوان به تیم شاهین بوشهر در لیگ برتر فوتبال مقایسه نمود. آیا شاهین بدنبال قهرمانی در لیگ برتر است؟ بدون شک نه! بلکه بدنبال حفظ خود و جلوگیری از سقوط به دسته یک است ما نیز نباید توقع را از بازیکنان بالا ببریم تا هیجان و حساسیت را به گونه ای بالا ببریم که فکر کنیم هر تیمی به کازرون آمد باید بازنده زمین را ترک کند.  در هر حال این رفتار های ناشایست قابل جبران نیست و گلهای کاشته شده جوانمردان هندبالیست را پرپر نمود هرچند برخی از این مصایب و مشکلات ریشه ای و نیازمند کار اساسی فرهنگی در حوزه آموزش شهروندی است با وجود این برای کاهش چنین رفتارهایی در میادین ورزشی پیشنهادهای زیر ارایه میشود:

1-آموزش بازیکنان و لیدرها در بعد فرهنگی مقدم بر آموزش مهارتهای حرفه ای باشد به گونه ای که یاد بگیرند حتی با اشتباهات داوری بر اعصاب خود مسلط باشند.

2-در بین تماشاچیان به تناوب افراد مجرب و مسن تر قرار گیرند تا نوجوانان و جوانان را در بروز رفتارهای نامناسب هیجانی کنترل نمایند.

3-در صورت لزوم برخی لیدرها و تماشاچیان مشکل آفرین را با اخذ تعهد و درصورت تکرار با اخراج از سکوها بیرون برانند

4-در هر حال کار فرهنگی و کارفرهنگی وکار فرهنگی مقدم بر مهات آموزی حرفه ای باشد.