سرویس ورزشی/ محمدرضا پولادی : از همان روزهای اولیه شکل گیری فوتبال در کشورمان  هر تیم برای خود نخبه بازیکنی داشت که مردم برایش سرو دست میشکستند ولی ازهمان روزها هم رسم بود که اسطوره کش باشیم وبا بیان پهلوان زنده عشق است سروته قضیه را جوری بهم میدوختیم که هیچ احدی یارای بازکردن دوخت ودوزمان نشود.

در تاریخ فوتبال ایران بازیکنان بزرگی بودند که برخلاف وارد شدن به چرخه فوتبالمان که پرهیایو بود در سکوت وسرد خارج شدند.

روز جمعه هفتم مهرماه سال جاری فرهاد مجیدی با آویختن کفشهای خود رسما از دنیای توپ گرد خداحافظی کرد واین بهانه ایی بود برای حقیر که فلاش بکی به  خاموشی سرد اسطوره  های تاریخ فوتبال این مرز وبوم بزنیم.

تعداد خداحافظی رسمی بزرگان فوتبالمان به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد واین خود کاری ناپسند بود که هم از طرف باشگاهها یمان وهم از طرف فدراسیونهای وقت انجام شده است.

اکثریت بزرگان در گذشته که فوتبال آماتوری بود بعداز گذشت چندسال فعالیت خودبه خود وخود جوش پی زندگی رفته ودیگر پی فوتبال نرفتند برخی دیگر به دلیل مصدومیت یا کم توجهی کفشهای را آویزان دیوار کردند وبرخی دیگر بعد از دوران ورزشی به کار مربیگری پرداختند.

بیوک جد یکار که از معروفتترین چپ پاهای فوتبال ایران بود بعد از گل نکردن پنالتی در برابر تیم ملی عراق در تهران از زمین بیرون آمده وپیراهن تیم ملی را ازتنش خارج کرد وآنرا به توپ جمع کن پشت دروازه داده وآرام وسربه زیر از دنیای بازیگری خداحافظی کرد. مرحوم دانایی فرد در اوج دوران بازیگری خود وقتی دیدکه همین آقا بیوک جوان میدرخشد اورا جایگزین خود کرد وبه کار آموزش پرداخت .

در دهه 50 جعفر کاشانی اسطوره باشگاه شاهین وپرسپولیس در داربی تاج -پرسپولیس برروی دوش همبازیهای خود وتاجیها کناره گیری کرد ودر بازی با ملوان انزلی رسما خداحافظی کرد وچند سال بعد کارو حق وردیان ملقب به موتور تاج  که سالها چه در تیم ملی وچه در تیم تاج کسب افتخار کرده بود در بازی تاج - آرارات با فوتبال وداع کرد وجارا برای جوانان باز گذشت.

در اواخر دهه 50 یکی دیگر از بزرگان واسطوره فراموش نشدنی کشورمان صفر ایرانپاک در یک بازی دوستانه از دنیای بازیگری خداحافظی کرد .در سالهای اوسط دهه 60ناصر حجازی در غربت ودر تیم محمدان بنگلادش رسما اعلام کناره گیری از فوتبال کرد. در سال 1370 ودر بازی ایران با الجزایر محمد پنجعلی در بین دو نیمه از بازی ملی خداحافظی کرد

فرشا پیوس در بازی استقلال با پرسپولیس ودر سال 87 علی منصوریان در فینال جام حذفی رسما با فوتبال وداع کردند .

ودر این تاریخ هفتاد ساله همین چند مورد وداع رسمی یا نیمه رسمی داشتیم وبقیه بزرگان در خلوت وسکوت وداع با عشق کردندبدون رودربایستی خیلی قدران نبودیم ونیستیم نه در گذشته نه حال ولی امید است که گذشته چراغ راهمان در آینده شود

فرهاد مجیدی که از بازیکنان با شخصیت که علاوه بر ابعاد فنی از لحاظ اخلاقی هم از بزرگان فوتبالمان بود با نوشتن یک نامه سر گشاده ومورد خطاب قرار دادن طرفداران از دنیای بازیگری وداع کرد که کاری بسیار معقول بود کار فرهاد که خود را در دام حاشیه سازان نیندازد . فرهاد در 36 سالگی به این کار بزرگ دست زد وبا اینک هنوز در اوج بود وخواهان بسیاری داشت رفت چونکه نمیخواست حرمتها را بشکند دوست نداشت رنگ دیگری را بغیر از رنگ مورد علاقه اش بپوشد او رفت تا خیلیها به آرامش برسند اورفت تا مثل علی کریمی بر سر نخواستنش دعوا به راه نیفتد.

براستی ما چگونه مردمانی هستیم؟ چرا با اسطوره هایمان اینگونه برخورد میکنم ؟ عربها  که همواره مورد سرزنش ما قرار میگیرند در این زمینه خیلی بهتر از ما عمل میکنند برای اسطوره های خود در روز خداحافظی سنگ تمام میگذارند ای کاش از این حرکت زیبای آنها الگو برداری میکردیم ای کاش ماهم به این زحمتکشان ارج میگذاشتیم وحرمت سالها تلاش انها را نگه میداشتم.

بهرحال فرهاد رفت همانطور که پروین ها جباری ها زرین چه ها بیانی ها دایی ها در سکوت رفتند ای کاش علی کریمی هم خودش میرفت تا خیال خیلی ها هم از رفتن او راحت شود .ای کاش کریمی هم با  نوشتن یک نامه میرفت تا کسانی که میخواستند اورا به جرم روزه خواری شلاق بزنند آسوده خاطر شوند که دیگر کسی اورا فرهاد مجیدی را وبزرگان دیگر را صدا نمیزنند.