به گزارش کازرون نما، پیام حضرت آیت الله مکارم شیرازی به کنگره بزرگداشت صحابی بزرگ سلمان فارسی در این کنگره قرائت شد.
متن کامل پیام مرجع بزرگ شیعیان به این شرح میباشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
قبل از هرچیز لازم میدانم تشکیل این کنگره عظیم
را که به عنوان بزرگداشت صحابی بزرگ رسول الله سلمان فارسی برقرار شده است به شما عزیزان
برادران وخواهران و مخصوصا دست اندکاران به ویژه آیت الله ایمان امام جمعه محترم شیراز،
حجتالاسلام آقای خرسند امام جمعه کازرون و تمامی بزرگانی که در این مجلس حضور دارند
تبریک عرض کنم.
بسیار مشتاق بودم که شخصا در میان شما باشم و از
نزدیک این مراسم پرشور را ببینم ولی تقدیر نبود زیرا کسالت درد پای شدید و توصیه اکید
پزشکان به استراحت مانع شده به همین دلیل از بردار عزیزمان آیت الله حسینی بوشهری مدیر
حوزه علمیه قم خواهش کردم پیام این جانب را به آن جلسه پرشکوه برسانند.
به هرحال بزرگداشت بزرگان هم قوم و ملت واحیای
نام و آثار و افکار و اندیشههای علمی و اجتماعی
دینی آنها نشان بیداری آن قوم و ملت است و کاری است که نسلهای جدید را به قدیم
پیوند میدهد وجامعه یکپارچه توانمند و پویایی را ترسیم میکند. که میتواند سرافراز
و پرافتخار و پیشرو باشد.
حال اگر آن شخص عالم بسیار بزرگ و فرزانه ای باشد
که همواره مورد احترام همگان بوده اهمیت آن بزرگداشت بیشتر میشود و از آن بالاتر آن
که از صحابه بزرگ رسول الله باشد که برای اولین بار کنگره عظیمی جهت بزرگداشت او تشکیل
میشود.
البته سلمان فارسی متعلق به همه ایرانیان است و
افتخار مهمی برای ما محسوب میشود و تشکیل این کنگره در شهر کازرون به سبب بیداری و
هوشیاری مردم خوب و با ایمان شهر و انتصاب سلمان طبق برخی از روایات به این شرح است.
درباره سلمان فارسی هر چه گفته شود کم است زیرا
آنچه در تواریخ و روایت اسلامی درباره او به ما رسیده بسیار در سطح بالا و اوج افتخار
است.
اما یادآوری چند نکته را در اینجا لازم میدانم:
نخست اینکه یکی از امتیازات مهم سلمان فارسی و
سایر صحابه رسول الله این است که سایر صحابه اسلام به سراغشان آمد ولی سلمان به سراغ
اسلام رفت سایر صحابه درخانههای خود نشسته بودند که بانگ «قولو لاالالله» را از پیامبر
اکرم شنیدند و به تدریج و گاه به زحمت زیاد
اسلام آوردند ولی سلمان که در ایران بود از یکی از پیشوایان مذهبی خود بشارت منجی بزرگ
بشریت حضرت محمدبن عبدالله (ص) را از سرزمین حجاز شنیده بود و لذا تصمیم گرفت خود را
به آن دیار برساند و پس از مرارتهای زیاد و اسارت و سپس بردگی به مدینه آمد و هنگامی
که پیغمبر (ص) به مدینه هجرت فرمود گمشده بزرگ خود را که عمری برای آن تلاش کرده بود
پیدا کرد و فورا به اسلام و مسلمین پیوست و این افتخار بزرگ است که او به دنبال اسلام
آمد نه اینکه اسلام به سراغ او رفت.
جالب اینکه روزی جماعتی از صحابه با هم نشسته بودند
و هر کدام ذکر نسب خود را میکردند و به آن افتخار مینمودند سلمان نیز در آن میان
حاضر بود یکی از صحابه رو به جانب سلمان کرد و به تحقیر گفت ای سلمان اصل و نسب تو
کیست»
سلمان گفت: »انسلمانابن عبدالله کنت ذالا فهدانی
الله به محمد (ص) و کنت الا علی و اقنانی الله به محمد (ص) و کنت مملوکا و فاعتقنی
الله وعالی به محمد (ص) و هذا حسبی و نصبی؛ من سلمان پسر عبدالله هستم گمراه بودم خداوند
به وسیله پیغمبر اکرم (ص) هدایت کرد فقیر بودم به وسیله آن حضرت مرا غنی کرد برده بودم
به وسیله آن حضرت مرا آزاد نمود این است حسب و نسب من» و به وسیله آن به آنها نشان
داد که آنها دنبال اوهام و ارزشهای واهی هستند و او دنبال ارزشها واقعی.
نقطه دیگر اینکه از روایات استفاده میشود که او
از مشاوران خاص حضرت اکرم (ص) بود و بسیار از شبها با آن حضرت جلسه خصوصی داشت و حتی
در روایت اسلامی مقامی بالاتر از مقام لقمان حکیم برای او ذکر شده است.
فضائلی که در احادیث اسلامی در باره او آمده است
درباره هیچ یک از صحابه وارد نشده چند جمله زیر که از شخص پیغمبر (ص) روایت شده برای
شناخت مقام او کافی است.
پیامبر فرمود: «سلمان بحر لاینضفو و کنزو لاینفض
سلمان منا اهل البیت یمن الحکمه و یوتی البرهان؛ سلمان دریایی است ناپیدا کرانه و گنجی
است پایان ناپذیر، سلمان از ما اهل بیت است علم وحکمت میبخشد و برهان و دلیل قاطع
میگوید».
یادآوری این نکته نیز لازم است که امام صادق (ع)
علو شأن و مقام سلمان را بر اثر سه چیز میشمارد: اول: داشتن مقام ولایت امیرمومنان
که هرگز از آن منحرف نشد در حالی که افراد دیگری دچار انحراف شدند دوم این که فقرا
از اغنیا مقدم میداشت و نکته دیگر اینکه او به علم و علما محبت واقعی داشت.
خوب است معیار فضیلت افراد را نیز در عصر و زمان
خودمان همین سه چیز قرار دهیم داشتن مقام ولایت به معنی حقیقی نه صرف ادعا و ذکر الفاظ
و دیگر اهمیت دادن به قشر مستضعف جامعه و دیگر محبت به علم و علما نه از فاصله گرفتن
از آنها یا در مقابل آنها ایستادن.
آخرین نکته این است که از افتخارات ویژه سلمان
این است که هنگامی که در سال 36 هجری در مدائن وفات کرد امیرالمومنین (ع) در همان شب
از مدینه با طیرالارض بر سر جنازه او حاضر شد خود آن حضرت او را غسل داد کفن کرد و
نماز بر او خواند و دفن نمود این افتخاری است بینظیر رضوان و درود خدا بر او و راهش
پررهرو و امیدواریم تشکیل این کنگره سرآغازی باشد برای بازخوانی تاریخ پرافتخار او
و الهام گرفتن در زندگی امروز ما.
بار دیگر از همه شما شخصیتهای محترم و برادران
عزیز و خواهران گرامی و به خصوص از مردم خونگرم و با ایمان کازرون تشکر و سپاسگزاری
میکنم.
والسلامعلیکم و رحمه الله و برکاته