توجیه کار اشتباه از خود اشتباه؛ غیر علمی‌تر است!

به نام خدا

پیشگفتار به جای مقدمه!

با درود به همه هم ولایتی‌های عزیز، بخصوص دوست خوب و زحمتکش رسانه‌ای جناب موسی مطهری‌زاده.
گاهی انسان ممکن است آگاهانه یا ناآگاهانه و شاید عدم توجه دقیق و ناخواسته به متن یک مطلب یا احتمالا متوجه نشدن اصل موضوع بر اثر عصبانیت و تبعیت از احساسات؛ با متهم کردن دیگران به عوامزدگی مبتلا شود. در ادامه، تلاش کند برای به دست آوردن رضایت عوام آنچه از ذهنش می‌گذرد را بدون توجه به درستی یا نادرستی و تنها با استنباط فردی، مطلبی بنگارد. گاهی فرد بدون اینکه خود بداند؛ با سفسطه در پی بایکوت شخص می‌رود و نه نقد یا تحلیل نوشته او!. گاهی ممکن است به مغالطه کاری روی ‌آورده و با خارج شدن از اصل موضوع و آوردن مسائل حاشیه‌ای کوشش خود را بر ارائه نمایش مغالطه‌آمیز (غلط نویسی عمدی) متمرکز کند. تمام این موارد ممکن است خواننده را به جای دریافت هدف مطلب به بیراهه بکشاند.
چنین مواردی تنها منحصر به برادر عزیزم جناب مطهری زاده نیست، بلکه حتی و شاید خود من و سایر دوستان تحصیلکرده و اهل قلم را هم در این مسیر قرار دهد. این را عرض کردم که همگی بدانیم اختلاف سلیقه در یک موضوع نمی‌تواند به همه ابعاد و افکار دو یا چند نفر تعمیم داده شود. واقعیت این است که هیچ کس از خطا مبری نبوده و معصوم نیست. بنابراین، لازم است همه ما قبل از دست بردن به قلم، با تامل و بدون تعصب و سوگیری و احترام به طرف مقابل، اندکی شکیبا باشیم و کمی اندیشه کنیم.
دوست گرامیم جناب مطهری زاده عزیز: 
آنجا که حتی خود به موضوع تمسخر و تحقیر دیگران واقف می‌شوند، فقط برای توجیه می‌فرمایند؛ طنز!. اما پاسخ نقادانه بر اساس ذهینت علمی، تجربه و رویدادهای مستدل، می‌شود؛ ادعای غیرعلمی!؟ جل الخالق!. 
عزیزانی که پاسخ من را به مطلب کوچنازرون خوانده‌اند، منصفانه و به دور از احساس و وابستگی داوری کنند:
کجای نوشته دوست عزیزم جناب فرشته حکمت علمی بود که من بخواهم پاسخ علمی بدهم!؟. آیا به باور شما آن مطلب نیازی به تفکر داشت که حالا تفکر بمیرد یا زنده بماند!؟ کجای نوشته من احساساتی بود که دوست فرزانه‌ام جناب مطهری زاده را به چنین واکنشی واداشته است!؟ اگر آن نوشته و پاسخ این کهتر در مسیر علمی بود که وای به حال علم!. 
جناب مطهری‌زاده عزیز به عنوان یک ژورنالیست خیلی بهتر از من باید تفاوت میان یک مطلب علمی، پژوهشی، مروری، رسانه‌ای و .... را تشخیص بدهند. در واقع بهتر است نام آن تعامل نوشتاری را یک گفتمان متقابل در حد یک موضوع محلی بگذاریم. 
دوستان عزیز! 
مگر نوشته من یک مقاله علمی و دانشگاهی صرف بود که به ذکر منبع نیاز داشته باشد؛ آن هم با این حجم داده روی اینترنت که در دسترس همگان است!؟. خودشان هم بهتر می‌دانند؛ پاسخ من تنها در مورد محتوای مطلبی بود که احتمالا از متن آن می‌شد توهین به مردم کوهمره و چنارشاهیجان را برداشت و استنباط کرد. بعد از آن برخی دوستان و از جمله خود جناب مطهری زاده عزیز نیز با توجه به وقوف بر نادرستی مطلب و شاید هم برای نزدیک تر کردن دلها و احتمالا لاپوشانی و توجیه، اسمش را گذاشتند طنز!؟. پاسخ من بدون هرگونه توهین و یا جسارتی به مردم شریف منطقه از روستا گرفته تا شهر، فقط یک نقد ساده با روش استدلالی مانند شیوه خود نویسنده ی مطلب "کوچنازرون" بود. 
بی گمان اگر برادر عزیزم جناب مطهری زاده کمی و با دقت بیشتر به نوشته خود نگریسته و بازخوانی بفرمایند، به آسانی تناقضات درون متن خود را دریافت خواهند فرمود. 
در مورد مبارزات ضد انگلیسی فرموده اند: "در پاسخ بگویم که با توجه به اسناد، تا به حال هیچ مدرک و سندی که اصالت خاندان مرحوم ناصردیوان را به بختیاری‌ها و غیره برساند، نیافته ایم". 
در حالیکه به نوشته خود این عزیز:
خواجه عبدالله اميرعضدي فرزند حاجي خواجه حسنعلي خان و نوه خواجه يوسف بختیاری در سوم دي ماه 1252 شمسي[1] در محله گنبد كازرون متولد شد. خواجه، نام طايفه‌اي از ايلات بختياري است و چنين گفته شده كه اجداد ناصرديوان از منطقه بختياري به عللي از جمله كشمكش‌هاي محلي و طايفه‌اي به كازرون مهاجرت كرده‌اند"[2].
[1].اسناد سجلي ايشان در اداره ثبت احوال كازرون موجود است
[2].مطهري زاده، موسي. ناصرديوان كازروني به روايت اسناد. نشركازرونيه. تهران. 1383. ص 12.
برگرفته از مقاله مهندس بحرانی در کازرون نما: http://www.kazeroonnema.ir/fa/news/13356

در این زمینه خود ایشان و بسیاری از دوستان دیگر هم از زبان این خانواده محترم، اصالت لر و بختیاری بودنشان را شنیده و اذعان کرده‌اند!. انشاالله تایید خواهند فرمود که بر اساس نوشته خودشان، پیش از آن موضوع را دریافته بودند؛ اما شاید اکنون به دلیل خوب نخواندن مطلب من، فراموش کرده باشند!.
در خصوص حیدر خان کمارجی حق با ایشان است. من از ذهنم استفاده کردم و به اشتباه به جای قلی خان شفیعی برادرش حیدر خان را نام بردم. لازم به گفتن است که برابر نوشته‌ها و نقل سینه به سینه، در نهضت جنوب علاوه بر قلی خان شفیعی، علی محمد کمارجی و قلی خان منتصرالدیوان (ایشان را مطمئن نیستم) هم حضور داشته‌اند . http://iranfarskamarej.blogfa.com/post/50

جناب مطهری زاده فرموده‌اند: "در بررسی‌های که حقیر از مجاهدت‌های اهالی شهرستان کازرون علیه انگلیسی‌ها در جنبش ضد استعماری جنوب داشته ام، تا به حال از بخش چنارشیجان در این مرحله از تاریخ ایران نشانی نیافته ام. البته تاریخ نام دیگر مناطق شهرستان را هرگز فراموش نکرده و در اسناد به آن‌ها اشاراتی شده است، با این حال حقیر از چنارشیجان در این مقطع تاریخی نشانی نیافته ام". 
به عبارتی و برابر نوشته ایشان (البته تاریخ نام دیگر مناطق شهرستان را هرگز فراموش نکرده و در اسناد به آن‌ها اشاراتی شده است)، با توجه به اینکه در تاریخ نام سایر بخش ها آمده است؛ پس مردم چنارشاهیجان در آن نهضت حضور نداشته‌اند!؟
به نظر می‌رسد جناب مطهری زاده همه منابع را در دسترس نداشته و طبیعتا از تاریخ سینه به سینه خارج از چارچوب شهر کازرون هم آگاهی کافی ندارند. بنابراین، لازم به ذکر است که بخش عمده‌ای از چنارشاهیجان جزو مایملک ایل قشقایی بوده و همین مکان مرکز پشتیبانی و لجستیک مبارزات ضد استعماری آنها را شامل می‌شد. ایل بزرگی که با رهبری صولت‌الدوله، محمد علی خان، الیاس خان، حاج مسیح خان (پدر مرحوم محمد حسین خان قره چه ای شاعر قشقایی زبان و خاله زاده مرحوم حبیب ا... خان دشمن زیاری پدر بزرگم) و سایرین با شکل دادن ترکیبی از سایر اقوام و طوایف، از جمله غوری ها، بگدیلی ها، دشمن زیاری ها (رابطه فامیلی) و حتی همین کازرونی ها در کنار خود، در مبارزات ضد استعماری به ویژه نهضت جنوب برای پاسداری از مام میهن جانبازی ها کردند و خون ها دادند. از طرفی، لازم است به نام‌هایی چون محمدقلی خان لک از نوادگان کریم خان زند کلانتر تل گوهک، ملا فرج ا... دهقان فرمانده تفنگچی‌ها، الله داد جوکار، قلی خان دشمن زیاری و... در تل گوهک، و محمد علی خان و الیاس خان کشکولی از الیاس آباد چنارشاهیجان، حاج مسیح خان قره چاهی شوهر خاله پدر بزرگم و خواهر زاده صولت الدوله و دیگران از بخش چنارشاهیجان یادی بشود (خودتان سرچ بزنید یا به مردم تل گوهک و الیاس آباد چنارشاهیجان مراجعه فرمایید. بخشی شاید هنوز به رشته تحریر در نیامده باشد اما سینه به سینه انتقال یافته است/مراجعه بفرمایید به روش تحقیق تاریخی). البته ممکن است مثل گازرگاه و... که الان کازرون است نام این بخش هم قبلا چیز دیگری بوده باشد (به عنوان برادر کوچکتر از نظر خرد و بزرگتر سنی به همه دوستان توصیه می‌کنم اگر مطلبی را نیافتید بیشتر تعمق بفرمایید). در ضمن دشمن زیاری‌ها از تبار و فرزندان عضدالدوله دیلمی بوده‌اند. به وبلاگ مقالات علمی من یا همین اینترنت و سایت کازرون نما مراجعه بفرمایید همراه با منابع معتبر و تحت عنوان: "پیشینه و هویت ایل دشمن زیاری " doshmanziari.blogfa.com/post-60.aspx

در مورد خاندان امیر عضدی درست فرموده‌اند، ما هم شنیده‌ایم از طرف مادری ناصرالدیوان دیلمی (آل بویه / دشمن زیاری) بوده است.
دوست بسیار متعجم؛ من هم در شگفتم که چرا ایشان سخنی از شجاع نظام قلعه سیدی و رئیسعلی دلواری به میان نیاورده‌اند!؟ شاید نگران شاه منصور خان شبانکاره، خالو حسین چاه کوتاهی، منصور خان احمد محمودی و سایر لرها بوده‌اند که نکند سر از نهضت در بیاورند و هوادار شهرستان شدن کوهمره و چنارشاهیجان بشوند و به کازرون لشکرکشی کنند (طنز بود جدی نگیرید)!؟ از خواهرزاده رئیسعلی دلواری شنیدم که ناصرلشکر خاله زاده آنها هم بوده است. منبع؛ ناخدا غلامعلی هوشیار (هنوز در قید حیات هستند) اهل گائینَک از کازرون به بوشهر بعد از چغادک. می‌ترسم موسی خان فردا بفرمایند بدون منبع بوده است!؟
فرموده اند:
"اما اهل تاریخ و پژوهش مستحضرند که مکتوبات تاریخی بیشماری وجود دارد که قدمت کازرون را بیشتر از بیشاپور می‌دانند. ابن بلخی بنای کازرون و بیشاپور را به طهمورث دیوبند نسبت می‌دهد و می‌نویسد: «بنیاد آن هم (کازرون) طهمورث کرده بوده است و بعد از آن به عهد شاپوربن اردشیر چون عمارت - شاپور را – کرد از مضافات بشاپور بودست»".
وجدانا خودتان یک بار دیگر بخوانید!. الله اکبر!؟ می‌فرمایید همزمان جناب طهمورث خان دیوبند « را ساخته است. وقتی ابن بلخی می‌گوید کازرون از مضافات شاپور بوده است، یعنی چه!؟ به نظر می‌رسد اول شاپور بوده و بعد با تغییر نام بدل العتیق یا... به کازرون به آن اضافه شده است. یعنی کازرون تابع شاپور بوده است. 
دوست عزیزم، من هرگز نه در گروه‌های تلگرامی و نه اینجا نگفته‌ام که آن سه روستایی که بعدا کازرون را شکل دادند و قباد شاه تبدیلشان کرد به یک شهر، وجود نداشته است. مطلب من را یک بار دیگر بخوانید: 
در زمان ساسانیان کازرون متشکل از سه ده نورد، دریست و راهبان بود که روی هم رفته به آن‌ها شهر بلدالعتیق (شهر کهنه) گفته می‌شد. بیشاپور به سال ۲۶۶ میلادی و به دستور شاپور اول پادشاه ساسانی ساخته شد؛ در حالیکه کازرون همزمان با گنجه در منطقه اران (کشور آذربایجان امروزی) در سده چهارم و 200 سال بعد از بیشاپور "با این نام وارد تاریخ شد".
توجه کنید!؛ گفته شده است 200 سال پس از ساخت شاپور، «نـــــام کـــــازرون» در تاریخ آمده است نه اینکه قبلا سر جای آن علف سبز بود یا مثلا دریاچه و جنگل و کوهستان!؟ در پاسخ به برادر عزیزم استاد شیخ الحکمایی در گروه کازرون نوشت نیز همین را عرض کردم!. حالا شما راجع به کنف و الیاف و پنبه و کارخانه آقایان روحانی و پیمانی غیر مسلمان در مجل آباد و بغل زمین تمرین تیم تازه تاسیس آن زمان پیکان با دروازه بانی منوچهر خسروانی که بعدا اومد تاج کنار کرم و ماشالله دژکام بچه‌های مرحوم حاج تقی پدر بزرگ همین آقای رجب زاده بازیکن ذوب آهن تو کوچه مخابرات شریعتی و غلام خرمک و کریم بوستانی و مرحوم جعفر عبادی و عباس مهمانواز و ماشالله فروغی و .... بگو!؟ 
دوست عزیز توجه کنید: نورد، بلدالعتیق، شهر کهنه، شهرسبز، گازرگاه، گازران، گازرون، کازران، کوه زران و دمیاط عجم از نام‌های پیشین کازرون می‌باشد. (نزهة القلوب، المقالة الثالثة، چ لسترانج ص ۱۳۶)
کمی اندیشه کنید!؛ آیا همزمان با هم یک شهر می‌توانست این همه اسم را با خود یدک بکشد!؟ به مرور شد شهر و با نام کازرون؛ آن هم از سده چهارم میلادی.
باز هم به نوشته ایشان توجه کنید:
"حمدالله مستوفی نیز می‌نویسد: «طهمورث دیوبند ساخته. چون شاپور بن اردشیر بابکان بشاور بساخت آنرا از توابع بشاور کرد»". 
باشه برادر؛ کجا را ساخته!؟ نفرمایید کاسکان یا ابو علی!؟ خب کازرون را می‌گوید. یعنی شاپور بوده بعد کازرون را به صورت شهر مدرنتر ساخته‌اند!؟ 
فرموده‌اند: 
"اما تعجب آورترین جمله جناب دشمن زیاری عزیز این چنین آمده است: «بر اساس آن استدلال و سابقه قدیمی تر بیشاپور و تابعیت و وابستگی این شهر به عنوان رختشوخانه شاپور»............."
با عنایت به گفته‌های پیشین و اقرار خودتان وقتی ابن بلخی می‌گوید کازرون از مضافات بیشاپور بوده است و یکی از نام‌های آن گازرگاه (رخشوخانه)؛ دیگر دشمن زیاری چکاره است!؟ فقط یک نقال مثل مطهری زاده! 
بفرمایید ببینید:
"معنی گازرگاه در فرهنگ معین: ( ~ .) (اِمر.) رخت شوی خانه " http://dictionary.abadis.ir/fatofa

شگفتا بر عزیز من جناب مطهری زاده که فرموده‌اند:
"تعجب حقیر از این رو است که مگر می‌شود جناب دشمن زیاری از کتب تاریخی، آن هم در محدوده تاریخ کازرون، آنچنان دور باشد که چنین سخنی بر قلم جاری کند و حتی در برخی کانال‌های مجازی از آن دفاع کند. بنا به مکتوبات تاریخی و مورد استناد، کازرون به ویژه در قرن چهارم هجری، مکانی برای تولید و صدور پارچه‌های کتانی بوده است. پارچه‌های کتانی بافت کازرون نه تنها در ایران بلکه به نقاط دیگر نیز صادر می‌شده است. مرغوبیت این پارچه‌ها آنچنان بوده است که به کازرون، دمیاط عجم می‌گفتند".

تایید می فرمایید که این بخش قصه ربطی به بحث کازرپور نداشت و بر منکرش صلوات!
در عین حال و به احترام جناب مطهری زاده عزیز؛ 
نخست اینکه اقرار به شغل پارچه بافی می‌تواند رختشوخانه را توجیه و تایید کند و دوم اینکه دوباره تاکید می‌کنم، برابر اسناد بسیاری نام کازرون بعد از ساخت شاپور (272-241 ميلادي) وارد تاریخ شد. و حتما در بخشی از کازرون رختشویی حرفه‌ای رواج داشته است. مسلما مشاغل دیگری هم چون؛ پارچه بافی، مقنی گری، ملکی دوزی، دولچه دوزی، هنر نمدمالی، مسگری و مشاغل و کسب و کارهای دیگر رواج داشته است. سوم اینکه؛ اگر اینجانب با تاریخ بیگانه بودم وبلاگ آوای شاهپور و آفتاب کازرون هرگز ساخته نمی‌شد. مراجعه بفرمایید؛ نزدیک به 12 سال است با تلاش شبانه روزی و جستجو و تحقیق سعی گردیده است بی مزد و مواجب و فقط به خاطر احساس مسئولیت در قبال دیارم، فرهنگ و تاریخ شهرستان کازرون را از طریق این دو وبلاگ به خود مردم شریف منطقه و دنیا معرفی کنم. به علاوه، نوشته‌های همراه با منبع در همین مطلب مبین مطالعات تاریخی من از مکتوبات گرفته تا پرس و جوی سینه به سینه به عنوان یکی از ابزار تحقیق تاریخی و علم‌الرجال حوزوی است. ضمن اینکه برابر منابع؛ در قرن چهارم و زمان رونق کازرون بیشاپور کم‌کم در حال افول بود تا قرن هفتم که از رونق افتاد.
مستندی دیگر در تایید عرایضم؛ 
فرایند نامگذاری کازرون:
«نام شهر تاریخی کازرون، از گازران و گازرون گرفته شده‌است، زیرا در زمان دیلمیان که کارخانه‌های پارچه‌بافی در کازرون پارچه‌های توزی و دبیکی را می‌بافت و صادر می‌کرد، «دوازده هزار گازر» یعنی شویندگان الیاف کتان، در این شهر زندگی می‌کردند و به همین جهت این شهر به شهر گازران یعنی شهر گازرها معروف شده بود که نام گازران در بعضی متون به صورت گازران و کازران آمده است. گازران در تلفظ به صورت گازرون و کازرون تحریف یافت و اکنون نام کازرون باقی‌مانده ‌است. در بعضی کتب گازرات نیز آمده است».
http://www.kazeroonnema.ir/fa/news/262/
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/11/05/1306605/
http://khodaparastma13.blogfa.com/post/2/

در پایان به مواردی اشاره کرده‌اند که خدای ناکرده شاید برداشت خوبی از آن نشود!
فرموده‌اند:
"با این وجود، این که جناب دشمن زیاری برای تحقیر و تاختن به طرف مقابل، کازرون را محل رختشویی بیشاپور می‌پندارد، به دور از یک نگاه علمی در شأن ایشان است".
دوست عزیز؛ من شانی را نمی‌خواهم که در برابر تحقیر همشهریانم چه شهری و چه روستایی با سکوت و سکون حفظ شود!. من در دامن این مردم زحمتکش، بزرگ، شجاع و مظلوم متولد شده و زیسته‌ام. با حمایت و دسترنج آنها به جایی رسیدام. همیشه و در همه جا افتخار به کازرونی بودن با همه مناطقش کرده‌ام. هرگز نمی‌توانم جسارت به آنها را تحمل کنم و هماره تا پای جان از شرافت آنها که در تار و پودم دمیده شده، دفاع کرده و با همه وجود استوار خواهم ماند. نه آن و نه این بحث، چندان ارتباطی به شهرستان شدن این بخش یا آن بخش ندارد که خواست مردم و قانون حرف آخر را می‌زند. در آن نوشته پاسخ به توهین ناصواب را با آرامش کامل، دلایل مبرهن و مستند و همراه با احترام به همه مردم منطقه ارائه کردم. 
در مورد تاختن به طرف مقابل هرگز این گونه نبوده و من احترام زیادی برای برادر عزیز جناب فرشته حکمت و خانواده محترم و فرهیخته ایشان قائلم.
خود جناب مطهری زاده عزیز هم با ذکر منابع بالا، تایید کردند و سایر دوستان نیز می‌بینند. گازرگاه یعنی رخشوخانه. حالا شما هر گونه دوست دارید می‌توانید برداشت کنید. به خودتان مربوط است.
به عرض ایشان و همه بزرگواران همشهری می‌رساند اینجانب با نیت مثبت و پیشگیری از تفرقه؛ آن پاسخ را دادم که شاید اندکی از درد ناشی از تمسخر تاریخی این مردم زحمتکش کاسته شود. 
در نهایت، به نظر می‌رسد؛ بهتر بود ایشان به جای برشوریدن و دادن آدرس‌های غلط، به محاسن پاسخ من توجه می‌کردند که با عنایت به متن تمسخر و تحریک آمیز آن نوشته (جدی یا طنز) و شاید بدون غرض، می‌تواند با تلطیف کردن شرایط، کم کردن بعد تفرقه، و غیره؛ کنش و واکنش تخریبی مردم را کاهش دهد و کمی از نظر روانی سبک تر شوند. 
آیا فکر نمی‌کنند با توجیه و تایید آن نوشته، بیشتر به تفرقه دامن زده شود؛ هر چند چنین نیتی در کار نبوده باشد!؟
با کمال احترام به برادر عزیز جناب مطهری زاده و سپاس از همه عزیزان دست اندرکار کازرون نما 
فرود سر در برابر همه مردم خوب شهرستان کازرون
سرافراز ایران 
در پناه کردگار

دکتر اسفندیار دشمن زیاری، تهران: 1396/06/04