ابتدا از تعطیلی یک هفته نامه شناسنامه دار و به قولی قدیمی ترین هفته نامه کازرون معاصر شروع شد، بعدش کار به تخریب در و دیوار یک فرهنگسرا رسید، پس از آن گفتند جلسات فرهنگی و هنری آن فرهنگسرا هم کسالت آور است و کلا تعطیل شود و گفتند چه نیازی به حافظ خوانی و شاهنامه خوانی است و همین چند روز پیش هم اعلام شد که خانه‌های در معرض خطر تخریب می‌شوند.

منظورشان از خانه‌های در معرض خطر که خانه‌های بافت جدید کازرون نبود، منظورشان همان خانه‌های قدیمی در بافت تاریخی کازرون است که حالا گفته شده دستور قانونی هم هست و قرار است همه آن‌ها پس از اخطار تخریب شوند.

حقیقتش این مسیر چیزی نیست جز مسیری به سمت افول فرهنگی، مسیر هویت زدایی و مسیری به سمت نیستی و هیچی و نابودی محض؟

وقتی روزنامه تعطیل می‌شود، فرهنسگرا هم جمع می شود و بعدش خانه‌های بافت تاریخی نیز به بهانه شب نشینی معتادان تخریب می شود، چه باک است از این اوضاع؟ جای نگرانی نیست، جاده این قافله سالار به سمت نیستی و نابودی فرهنگ و هویت است.

چه نیاز است که کازرون به هویت تاریخی اش بنازد؟ چه نیاز است که کازرون بگوید شهری هزار ساله‌‌ام؟

وقتی خانه‌های قدیمی و بافت تاریخی را به بهانه معضل فقر و اعتیاد تخریب می‌کنید، دیگر چه فرقی میان شهرک صدرای 30 ساله شیراز و کازرون هزار ساله است.

خانه‌های بافت تاریخی کازرون را تخریب کنید و بجای آن آپارتمان‌های بد ترکیب و شلوغ با واحدهای زیر 100 متر بسازید تا اثری از بافت تاریخی کازرون نباشد و یک شهر تاریخی و هویت دار را تبدیل به شهرکی خوابگاهی و آپارتمانی کنید!

بافت تاریخی را به کشک و زرشک هم در حساب نیاورید، فقط هرچه زودتر از شر بافت تاریخی خلاص شوید، تا مجوزهای بیشتری برای آپارتمان سازی بدست آورید، بافت تاریخی را بسپارید به دهان لودر و بیل میکانیکی!

آیا واقعا نمی دانید که تخریب یک خانه قدیمی به بهانه فقر و اعتیاد پاک کردن مسئله است نه حل مسئله؟ آیا نمی دانید با تخریب فلان خانه قدیمی مشکل اعتیاد حل نمی شود؟ آن چه اعتیاد و فقر را ترویج و توسعه داده است، آن خانه قدیمی بافت تاریخی نیست، معتادنشینی دلایل دیگری دارد که همه می دانیم، پس چرا بافت تاریخی کازرون به بهانه اعتیاد باید نابود شود؟

اگر فلان خانه قدیمی در حال تخریب است و فلان کوچه قدیمی پاتوق جرم و جنایت شده، اشکال کار از خانه‌های آن بافت تاریخی نیست، اشکال کار آن جاست که تا کنون برای ساماندهی بافت تاریخی اقدامی صورت نگرفته است، اشکال از آن جاست که در همه این سال‌ها به خانه‌های قدیمی کازرون که نشانه معماری سفید و خاص کازرون است گفتید «کلگاه خرابه» و همه را با خاک یکسان کردید.

این که همسایه‌ها شکایت می‌کنند که فلان خانه قدیمی محل تجمع معتادان است، اشکال کار از شماست که به آن محل رسیدگی نکرده‌اید، آن جا را فراموش کرده‌اید، کوچه‌های قدیمی را به حال خود رها کردید، خانه‌های قدیمی پشت بازار را انبار پلاستیک کهنه و مهاجران و کارگران خارجی کردید و وقتی خواستید به آن جا رسیدگی کنید، گفتید: تخریبش کنید!

راه حل ساماندهی و رسیدگی به بافت تاریخی کازرون تخریب آن نیست، راه حل ساماندهی آن کوی و محله است، راه حل رسیدگی به خانه‌های قدیمی، تشویق مالکان بافت تاریخی به مرمت و رسیدگی به خانه‌های قدیمی و گچی کازرون و تشویق به سرمایه‌گذاری در آن هاست.

شما وقتی خانه‌های قدیمی و بافت تاریخی را تخریب کرده و بجای آن آپارتمان سازی را در قلب محلات تاریخی و سنتی رونق می دهید، دیگر ادعای شهرنشینی صدهاساله کازرون، فقط ادعایی لفظی و شفاهی خواهد بود که مدرک و نشانه‌ای از آن نیست، چون شما همه بافت تاریخی را به بهانه‌های مختلف تخریب کرده‌اید.

اگر می‌خواهید معتادنشینی و جرم و جنایت را از بافت تاریخی و از خانه‌های گچی در حال تخریب کازرون دور کنید، روح زندگی را به بافت تاریخی برگردانید، کوچه‌های بافت تاریخی را سنگ فرش کنید، دیوارهای گچی را دوباره سفید کاری کنید، برای شب نورپردازی کنید و بجای خیابان‌های شلوغ، آشپزی‌های سنتی و کافه بستنی را به کوچه پس کوچه های بافت تاریخی کازرون بیاورید.

نیازی به تقلید از غرب نیست، کمی از تجربه دیگر شهرها از جمله شیراز و یزد و کاشان و اصفهان و بوشهر برای ساماندهی بافت تاریخی استفاده کنید، باور کنید بافت تاریخی کازرون، بافت فرسوده نیست، بافت فرهنگی و هویتی شهرنشینی کازرون است که نیازمند توجه است نه تخریب!

آقایان مسئول! اگر برای ساماندهی بافت تاریخی و مقابله با جرم خیزی محلات قدیمی راه حل می‌خواهید، راه حل اینجاست: روح زندگی را به بافت تاریخی کازرون برگردانید نه آن را نابود کنید. روح زندگی که به بافت تاریخی برگردد، جرم و جنایت از آن جا رخت خواهد بست.

این که بافت تاریخی دچار معضلات فرهنگی می شود، مقصر وجود این بافت و محلات تاریخی نیستند، مقصر کسانی هستند که به عنوان مسئول هیچگاه اراده ساماندهی بافت تاریخی را نداشته‌اند و هر بار که مسئولی گلایه‌ای از بافت تاریخی شنید، با حرکت یک قلم دستور نابودی و تخریب را داد، بدون آن که لحظه‌ای برای تفکر درنگ کند.

از خیل گردشگران داخلی و خارجی که از آثار جهانی بیشاپور بازدید می‌کنند، به ندرت پای گردشگران به شهر کازرون باز می‌شود، چون اماکن تاریخی شهر کازرون ساماندهی نشده و بسیاری از آن ها طی سال های گذشته تخریب و از میان رفته‌اند و جای آن را آپارتمان سازی گرفته است.

خوب نگاه کنید، ببینید چند ساباط قدیمی کازرون باقی مانده؟ چند خانه قاجاری کازرون باقی مانده؟ چند کوچه قدیمی و بدون آپارتمان در بافت تاریخی باقی مانده؟ پس چه شد آن خانه‌های درب چوبی؟ شما همه را به خاک فراموشی و نیستی سپردید، هنوز هم درس نگرفته‌اید و بجای برنامه ریزی برای رونق بافت تاریخی، مدعی تخریب خانه‌های قدیمی هستید؟

حال این بار بیایید فرمان این ماشین را به سمت دیگری بچرخانید، بجای دستور برای تخریب خانه‌های متروکه بافت تاریخی کازرون، دستور ساماندهی بافت تاریخی را صادر کنید.

بیایید زمینه استقرار آشپزی‌های سنتی، رستوران‌ها، غذافروشی‌های بیرون بر، کبابی‌ها، کافه بستنی‌ها، قنادی‌ها و حتی برخی فروشگاه‌های زنجیره ای بزرگ موادغذایی را در خانه‌های بافت تاریخی ایجاد کنید، کوچه‌های بافت تاریخی را سنگ فرش کنید، چند ساباط باقی مانده را سفید کاری کنید، کوچه‌های تنگ و باریک را نورپردازی کنید و روح زندگی را به بافت تاریخی کازرون بازگردانید تا بافت تاریخی هم محلی برای رفت و آمد شهروندان و علاقه مندان باشد و هم پای گردشگران خارجی و داخلی به شهر کازرون باز شود، آن گاه ادعا کنید که این جا شهری چند هزارساله است!

باور کنید که صفای خوردن یک فالوده سنتی کازرون در زیرسایه نارنج یک خانه قدیمی بسیار بیشتر از نشستن در پیاده رو یک خیابان شلوغ است.

آقایان مسئول، به داشته‌ها و توان تاریخی این شهر ایمان بیاورید، پیش از آن که تاریخ و هویت آن را نابود کنید!