به دوكوهه كه برسي به لحظه ديدار نزديك مي شوي. صداي قلبت را مي شنوي. كه با صداي ملائك همراه مي شود. لبيك، اللهم لبيك ... آنجا سرزميني است كه فقط دلدادگان حريم وصل در آن راه يافته اند و اكنون تو نيز محرم اين حريم گشته اي. محرم اسرار خوبان خدا. تربت پاك دوكوهه را بر چشمهايت بگذار و نيت احرام كن. مي گويند به دوكوهه كه مي رسي،اگر چشم دلت را باز كني شهدا را مي بيني كه به استقبال تو آمده اند. با هر كاروان شهيدي همراه اوست و برگه حضور در اين وادي، حفظ خون شهيد است. هرگاه به دوكوهه رسيدي، و به خيل روندگان طريق عشق پيوستي آن گاه براي حج آماده شو.
خرمشهر، مشعرالحرام است بمان ...... و از كوچه هاي شهر نشان از مردان بي نشان بپرس كه زماني پرده دار حرم امن الهي بوده اند. مي بيني؟ نخل هاي آزاده و سربلند بر جايند. رودها همچنان جاري و خروشانند. اگر خرمشهر هنوز هم خرم، شهر است به خاطر خون هاي مطهر است كه بر خاكش جاري شده. پس اي خرمشهر هميشه خرم بمان.
ذره ذره دلت را به آب اروند بسپار. مبادا آب بنوشي. اينجا سرزمين حاجيان تشنه لب است. اينجا حج حسينيان زمان كامل مي شود. آنان كه به جاي گشتن بر ور كعبه سنگي، به نداي حق لبيك گفتند و در كربلا همچون ستارگان در طواف خورشيد بر گرد امام عشق طواف كردند. با آب اروند غسل احرام كن و راهي شلمچه شو.
چه فرقي مي كند كه ظهر به عاشورا برسي يا غروب؟ شلمچه سرزمين هزاران خورشيد است. سرزمين نزول وحي و عشق است. فرشتگان را ببين. نور مي برند و نور مي آورند. حاجي زمان محرم شدن است. با محرمان حريم وصل احرام ببند. پاي بر روي تربت پاك شلمچه بگذار. چه مي گويم: فرش زير پايت بال فرشتگان و آسمان بهشت برين است. بهشتيان هم رشك مي برند بر تربت پاك شلمچه. حاجي احرامت مبارك...
چه با لباس احرام زيبا شده اي. چه بوي خوشي مي دهي عطرت از گلهاي بهشت است؟ يا از نافه آهوان دشت كربلا؟ با اين اوصاف لايق ديدار شده اي. لايق شهادت ... لايق قرباني شدن در مسلخ عشق و ايان، عيد قربان است و تو لب تشنه قرباني عشق مي شوي. مانند مقدايت حسين (ع).
هر ذره از خاكش زر ناب است و هر قطعه از آسمانش بهشت برين انگار آسمان و زمينش با هم پيوندي ديرينه دارند. اينجا نقطه پرواز است. نقطه وصل. اين جا طلائيه است و طلائيه ريسماني است كه اگر به آن بياويزي تا اوج خواهي رسيد. تا خدا. به طلائيه كه رسيدي بالهايت را بگشا و آماده پرواز شو.
لبيك، اللهم لبيك لا شريك لك لبيك ....
و اين نداي حسين است، كه هر روز و شب در گوش زمان مي پيچد و تو را به خود مي خواند. كل يوم عاشورا، كل ارض كربلا، و هويزه قطعه اي از خاك كربلاست.