کازرون نام میراث فرهنگی که می آید نگاهها به سمت مجموعه جهانی بیشاپور میرود، اما میراث فرهنگی کازرون فقط بیشاپور نیست و بافت سنتی کازرون خود یک مجموعه تاریخی بی نظیر است. میتوان پای گردشگران جهانی بیشاپور را به کوچه و پس کوچههای بافت تاریخی کازرون باز کرد، البته اگر مسئولان بخواهند. بافت تاریخی کازرون در عین حال تنها در یک محل متمرکز نیست و در محلات مختلف این بافت تاریخی وجود دارد و اگرچه خوشبختانه به تازگی اقداماتی برای حفظ این بافت تاریخی صورت گرفته، اما این اقدامات بسیار ناکافی و کم اثر است.
روز 29 اردیبهشت ماه، روز جهانی موزه و میراث فرهنگی است. در کازرون نام میراث فرهنگی که می آید نگاهها به سمت مجموعه جهانی بیشاپور میرود، اما میراث فرهنگی کازرون فقط بیشاپور نیست و بافت سنتی کازرون خود یک مجموعه تاریخی بی نظیر است.
میتوان پای گردشگران جهانی بیشاپور را به کوچه و پس کوچههای بافت تاریخی کازرون باز کرد، البته اگر مسئولان بخواهند.
بافت تاریخی کازرون در عین حال تنها در یک محل متمرکز نیست و در محلات مختلف این بافت تاریخی وجود دارد و اگرچه خوشبختانه به تازگی اقداماتی برای حفظ این بافت تاریخی صورت گرفته، اما این اقدامات بسیار ناکافی و کم اثر است.
برای حفاظت از بافت تاریخی کازرون، قدم اول را لازم است تا شورای شهر و شهرداری بردارد و با تعیین حریم بافت تاریخی محلات مختلف، صدور پروانه تخریب خانههای تاریخی را متوقف و در مقابل به سمت تخفیفها و کمکهای مالی و تشویقی برای احیای خانههای تاریخی کازرون حرکت کند.
لازم است تا مسئولان کازرون در گام اول برای حفظ بافت تاریخی کازرون به شدت با بازار سوداگری و بساز و بفروشها در بافت تاریخی مقابله کرده و با ممنوعیت صدور تراکم آپارتمانی در این محلات، بافت تاریخی را از گزند بساز و بفروشها در امان نگه دارند.
وقتی که آپارتمان ساز به مالکان خانه های تاریخی قیمتهای آن چنانی را پیشنهاد میکند، مشخص است که حفظ این خانهها دشوارتر هم خواهد شد، اما در شرایطی که ساخت مجتمعهای آپارتمانی در خانه های تاریخی از سوی شهرداری و شورای شهر کازرون ممنوع اعلام شود، طبیعی است که بازار سوداگری بساز و بفروش نیز از بافت تاریخی برچیده خواهد شد.
لذا شهرداری محترم و نمایندگان مردم در شورای شهر اگر قرار است برای بافت تاریخی کازرون گام مثبت و موثری را بردارند، در نخستین اقدام، صدور پروانه و تراکم آپارتمانی در خانههای تاریخی را ممنوع سازند تا حفاظت از این خانههای تاریخی آسان تر شود.
اگرچه از خانه تاریخی کازرون تنها انگشت شماری باقی مانده، اما همین تعداد کم را نیز با برنامه ریزی از سوی شهرداری و شورای شهر میتوان از کام لودر آپارتمانسازها حفظ کرد، اگر اراده کار از سوی نمایندگان مردم در شورای شهر باشد.
خانههای تاریخی کازرون از جمله شریف، توتونچی، اولیا، شاه امیری، پیروان و.... انگشت شمارند، آنها در یابیم، قبل از آن که دیگری اثری از آنها باقی نماند و بجایشان آپارتمان سبز شود.
آقایان شورای شهر، قبل از آن که کازرون از خانههای تاریخی خود خالی شود، اقدام کنید تا حسرت به دل حوض و حیات و نخل و سقف هشتی و طارمه و بوی گچ خانههای تاریخی نمانیم، فردا دیر است، همین امروز اقدام کنید!