نظر به این که نیمی از جمعیت جامعه را زنان تشکیل می دهند، به همین نسبت مرگ و میرها هم شامل این قشر جامعه است که بایستی به مسأله ی شستن و غسل متوفیه نیز توجه شود که متأسفانه در بهشت زهرای کازرون غساله ی رسمی برای شستشو و غسل زنان وجود ندارد و بستگان متوفیه مجبورند خودشان این واجب کفایی را انجام دهند و چون در زمینه ی احکامِ غسل میته، تجربه و آگاهی چندانی ندارند، یک غسّال مرد معمولاً پشت در غسالخانه می ایستد و به سوالات پیاپی غسل دهندگان پاسخ می دهد که به هر ترتیب عمل غسل میته تمام می شود که کار درستی نیست چرا شهرداری محترم، در فکر این نیست که داوطلبانی را برای این کار استخدام کند و برای آموزش معرفی کند تا هم یک واجب کفایی روی زمین نماند و هم علاوه بر ایجاد یک فرصت شغلی وابستگان متوفیه، در عذاب نیفتند.
لذا مسوولین محترم امور شهر، لازم است هم به موارد یاد شده در نشریه ی معزز بیشاپور شماره 27 مورخه 23/5/1385 و هم به این درخواست اخیر توجه نمایند چون در واقع گسترهی وظایف شهرداری بسیار زیاد است و همه ی امور خدمات شهری اعم از رفاهی و عمرانی و فرهنگی؛ و حتی امور حمل و نقل شهری اعم از اتوبوس های واحد و تاکسیرانی را نیز شامل می شود و اینجانب هم که در دو شمارهی قبلی همین نشریه معزز در خصوص «نابسامانی در نرخ کرایه ی تاکسی ها» بدون ذکر اسم مطلبی عنوان کرده بودم، روی سخنم با شهرداری محترم بود که نظارت بیشتری میطلبد.