مسؤولان بعضي شهرها، به پاس حُرمت زنان و ارج نهادن به مقام آنان كه نيمي از جمعيت هر اجتماعي را تشكيل مي‌دهند كه اگر زمينه‌هاي تربيتي اسلامي خوبي داشته باشند، اساس جامعه هم به حساب مي‌آيند، هم براي رعايت آزادي واقعي و حق آنان و هم براي حفظ و حراست آنان از گرگان جامعه، اقدام به پاركي ويژه با همه‌ي امكانات براي آنان نموده‌اند كه آن عزيزان بتوانند با آزادي تمام و به راحتي در آن پارك وسيع اما محصور به ديوارهاي بلند با آزادي تمام قدم بزنند و نرمش و ورزش كنند و اوقاتي از زندگي خود را در آن پارك، با آسودگي خاطر بين افرادي از جنس خود و در سنين مختلف به شادماني بگذرانند و تبادل افكار و بحث‌هاي درماني، طباخي، هنري و غيره نمايند و اين با سالن ورزشي ويژه‌ي بانوان تفاوت دارد چرا كه اولاً چنين سالن‌هايي فقط گروه‌هاي سني خاصي آن‌هم در رشته‌ها محدودِ ورزشي به خصوصي پذيراست.

ثانياً اين‌سالن‌هامدت زماني طولاني مثل از 5 صبح تا 9 شب و همه روزه هم باز نيستند.

ثالثاً: دراين‌گونه‌سالن‌هاي‌ورزشي‌امكانات‌تفريحي وجودنداردو بيشتر به يك كلاس ورزشي شبيه است.

رابعاً: سالن‌هاي ورزشيِ ويژه بانوان، لزوماً فضاي سبزنيست‌ولي‌پاركِ ويژه‌يِ بانوان، گل و گياه طبيعي ودرخت‌وفضاي‌سبززيباازويژگي‌هاي اصلي آن است.