نخستین قایقها که حرکت کردند عملیات شروع شد. حجم سنگین آتش در دقایق ابتدایی عملیات گویای تفاوت این عملیات با سایر عملیاتهاست. این حجم سنگین و هوشیاری دشمن در واکنش به هجوم نیروها، امکان ادامه عملیات را نمیدهد. عملیات در کمترین ساعات شب به اتمام میرسد اما همین ساعات کم بیشترین شهید را از کازرون میگیرد. هفتاد و هشت شهید در یک شب، تمام خیابانها و کوچههای کازرون را سیاهپوش میکند و چهارم دی ماه شصت و پنج را برای همیشه در تاریخ این شهر ثبت میکند.
دلشوره را اضافه کنید به سوز سرما که از لای پنجره وارد اتاق میشد. هی از این پهلو به آن پهلو. خواب به چشم کسی نمیآمد. یک خانواده و دو خانواده نبود. همه شهر نگران بودند. دل تو دل کسی نبود. این نخستین بار نبود که شیربچههای کازرون در عملیات شرکت میکردند. آنها از آزادسازی سوسنگرد تا شکستن حصر آبادان و آزادسازی خرمشهر و فتحالمبین و و الفجر ۲ و ۸ و همه عملیاتها حضور موثر و به یادماندنی داشتند. اما امشب شب دیگری است. این را میشد از بیقراری پدرها و مادرها فهمید. هرچه زمان میگذشت نگرانیها بیشتر میشد. هیچکس قرار نداشت.
هیچکس قرار نداشت. قایقها کنار رود آماده ایستاده بودند. سکانداران کنار قایقها آماده جابجایی نیروها بودند. نیروهای گردانها بیقرار آغاز عملیات بودند. برخی وصیتنامه مینوشتند. برخی عکس یادگاری میگرفتند، برخی حلالیت میطلبیدند و برخی خلوت کرده بودند و آخرین راز و نیازهایشان را مرور میکردند. اینها از خبرهترین نیروهای جنگ بودند. بارها عملیاتهای مختلف را تجربه کرده بودند. حتی اگر مجروح بودند و در بیمارستان هم بستری بودند بوی عملیات که به مشامشان میرسید خودشان را میرساندند. اما امشب شب دیگری است. این را میشد از فضای مبهم پیش از عملیات فهمید.
نخستین قایقها که حرکت کردند عملیات شروع شد. حجم سنگین آتش در دقایق ابتدایی عملیات گویای تفاوت این عملیات با سایر عملیاتهاست. این حجم سنگین و هوشیاری دشمن در واکنش به هجوم نیروها، امکان ادامه عملیات را نمیدهد. عملیات در کمترین ساعات شب به اتمام میرسد اما همین ساعات کم بیشترین شهید را از کازرون میگیرد. هفتاد و هشت شهید در یک شب، تمام خیابانها و کوچههای کازرون را سیاهپوش میکند و چهارم دی ماه شصت و پنج را برای همیشه در تاریخ این شهر ثبت میکند.
آنچه در ادامه میآید روایت چند نفر از دلاورانی است که خاطرات آن شب خونین را با خود حمل میکنند. آنها سالهاست این خاطرات را در دل خود نهان داشتهاند و اکنون ما را در خاطرات خود شریک کردهاند. خاطراتی که باید خواند و به نسلهای بعد منتقل کرد.