مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله الوارف روز یکشنبه ۲۵/۴/۹۱ مسئولان برگزارکننده کنگره سلمان فارسی را در مشهد مقدس به حضور پذیرفتند.

در این دیدار که آیت الله آقای ایمانی امام جمعه محترم شیراز، آقای مهندس صادق عابدین استاندار فارس و حجة الاسلام آقای خرسند امام جمعه محترم کازرون حضور داشتند، معظم له بیانات ارزشمندی ارائه فرمودند که قسمتی از سخنان ایشان به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سید الاولین و الآخرین و خاتم الانبیاء و المرسلین سیدنا ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین و لاسیما مولانا بقیة الله فی الارضین و اللعن علی اعدائهم اجمعین الی یوم الدین.

قال الله تعالی:

«أُولئِکَ الَّذینَ هَدَى اللهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِه‏»/انعام، آیه۹۰

بنده از احساسات و نیات پاکی که در موضوع احیای امر دین، و متوجه‌کردن مردم به افتخارات اولیه مسلمان‌ها دارید تشکر می‌کنم، و امیدوارم که در این مسیر موفقیت‌های شایانی نصیب شما عزیزان شود.

حضور انسان‌های بزرگی، مثل سلمان و بلال حبشی در مدینه طیّبه صدر اسلام با آن اعتبار و موقعیت خاصی که در بین مسلمانان داشتند، معنای بزرگ و پیام والایی به تمام دنیا دارد که اسلام دینی است فراملیتی و فراقومی.

برای تشکیل جامعه اسلامی در مدینه طیبه، اکثریت دیگران بودند، مثل همین سلمان فارسی، بلال حبشی و حتی صهیب رومی ولو اینکه صهیب اصلاً عرب بود لیکن به مناسبت این‌که در آنجاها بود معروف به رومی گردیده بود.

حضور سلمان با احترامات شایانی که داشت و با شرکت در برنامه‌های مهمی، مثل برنامه خندق به حدّی رسید که مهاجر می‌گفتند: سلمان از ماست. انصار می‌گفتند: او از ماست، و حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمودند: «سَلْمان مِنّا أهلَ البَیْتِ؛ سلمان از ما اهل بیت است».

این مسأله مهمی است که در آن جماعت مسلمانان، شخصی از ایران رفته باشد، و کمال تقرب را به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام پیدا نموده و از اصحاب سرّ آن بزرگواران شده باشد.

راجع به مقامات حضرت سلمان شاید در بین صحابه کسی نباشد که بتوانیم او را مثل سلمان معرفی کنیم. البته مثل ابوذر، مقداد و عمار خیلی بودند لیکن سلمان تقرب خاصی پیدا کرده بود که حضور مثل او در آن اجتماع نمایش و جلوه «إنّ هذه أمُّتکُم أمّة واحدة» است.

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌خواستند امت واحده تشکیل دهند که با حضور مثل سلمان در جامعه اسلامی با این امتیازات – که خودش اگر چه یک نفر بود ولی یک نفری که واحد کألف بود (یک مرد جنگی به از صد هزار)- جلوه‌ی «قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمیعاً» را ارائه دادند.

البته باید توجه داشته باشیم که غرض ما این نیست که مثلاً بخواهیم مسائل قومیتی را احیا کنیم بلکه می‌خواهیم مدینه پیغمبر و اسلام را معرفی کنیم که این‌ ویژگی‌ها را داشت.

مدینه بزرگ اسلامی با این مشخصه تا همین اواخر که بر اثر سیاست‌های دول غربی در بین مسلمانان کژبینی اتفاق افتاد همین‌طور بود، مثلاً شیخ مفید رحمة الله علیه با آن موقعیتی که بین تمام شیعیان دارد عرب بود، یا شیخ طوسی رحمة الله علیه ایرانی بود.

جوّ مدینه واسع و گسترده‌ اسلامی که پیامبر صلی الله علیه و آله تشکیل دادند به واسطه دعوت «تَعالَوْا إِلى‏ کَلِمَةٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا الله‏» و «لا فضل لعربی علی عجمی و لا لعجمی علی عربی» و «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقاکُم» جوی بود که نشان و بیانگر همان «إنّ هذه أمّتکم امة ‌واحدة» بود.

از این جهت حضور سلمان در آنجا ارزشمند بود. حضور مثل ایشان با آن تقرّب کامل – که حتی از برخی نزدیکان نسبی حضرت رسول صلی الله علیه و اله هم مقرب‌تر شده بودند- بسیار معنادار است.

این یک موقعیت شایان و با اهمیتی است که ما باید آن را معرفی کنیم. معرفی این موقعیت یعنی اینکه اسلام دین همه است؛ دین ایران، دین عربستان، دین اروپا، دین آمریکا و …

دلیل آن هم این است که تشکیل جامعه اسلامی از ابتدا بر این اساس بوده است که مثل سلمان از شخصیت‌های درجه یک جامعه اسلامی می‌شود.

البته این برای خود ما ایرانی‌ها هم افتخار است که بدانیم سوابق ما در اسلام، سوابق درخشنده و سازنده‌ای بوده است، و الان هم باید به همان اسلامیتی که داشتیم و داریم مخصوصاً ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام افتخار کنیم.

کسی را بعد از امیرالمؤمنین و اهل بیت علیهم السلام در آن زمان شاید نتوانیم به درجه ایمان او معرفی کنیم. البته خیلی از آنها در اوج یقین و ایمان بودند، ولی ایمان سلمان، ایمان خیلی ممتازی بوده است که اختصاص به خودش داشته است.

اصلاً به نظر بنده حضور سلمان در آن جامعه اولیه اسلامی از اسرار الهی است که باید مثل سلمان و بلال حبشی در آنجا حاضر باشند.

سلمان به مقامات معرفتی و جلال معنوی نائل شده بود که امیرالمؤمنین علیه السلام او را از اصحاب سرّ خود قرار داده بودند و شاید این به خاطر استعدادات معنوی بوده است که در ایشان وجود داشته که می‌توانسته است بعض مطالب را که به دیگران نمی‌شود گفت به او انتقال داد.

حضور ایشان در صدر اسلام در کنار پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله حضور بسیار با ارزشی بود. مسلمانانی که در ابتدای اسلام همکاری کردند و حضرت رسول را شناختند که حتی مثل سلمان وحی را که بر پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل می‌شد درک می‌کردند عدیم النظیر و یا نادر بوده‌اند. باید این مشخصه بزرگ اسلام را به جهان معرفی کنیم که اسلام مربوط به یک منطقه و یک قوم و نژاد نیست. اسلام دین جهانی است و تا روز قیامت دین همه جهانیان است.

الان اگر عالم اسلام را می‌بینید که در مناطق خیلی کوچک برای مقاصد استعماری تصرف شده‌اند و نگرانی‌هایی ایجاد شده است مثل بحرین، عراق، افغانستان و خود عربستان، همه برای این است که از این خط خارج شده‌اند، و مسأله قومیت‌ها را مطرح کردند.

به هر صورت مسأله تجلیل از موضع سلمان و اینکه ما ایشان را بشناسیم که چه نقشی در تشکل حکومت اسلامی و مدینه اسلام داشته است و اینکه دارای چه مقاماتی از تقرب به شخص حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم بود مسأله بسیار مهمی است.

حال ما باید چنین سابقه‌ای را حفظ کنیم و بدانیم که از اخلاف سلمان هستیم. باید همان ارتباط و نگاهی که او به اسلام و شخص پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم یا امیر المؤمنین علیه السلام داشت، همان ایمان در ما تجلی داشته باشد.

بنده مجدداً از این برنامه‌ای که تصمیم دارید آن را عملی کنید تشکر می‌کنم و امیدوارم همگان در این مقام باشید که اسلام و قرآن را برنامه کار خود قرار دهند، و نقاط ضعفی که در کشور ما پیدا شده است برطرف شود چرا که ما از اول در این انقلاب اسلامی می‌خواستیم اسلام پیاده شود و نمونه همان عصر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در کشور ما برقرار شود.

همین مسأله‌ای که مطرح نمودید که «ضربة علی یوم الخندق خیر من عبادة الثقلین» یا «عبادة امتی الی یوم القیامة» خیلی مهم است. امیرالمؤمنین با آن همه کمالات و عبادات که یک رکعتش از همه نمازها بالاتر و ارزشمندتر است در جریانی که همه ساکت شده بودند در مقابل عمرو بن عبدود که هل من مبارز می‌گفت اظهار وجود ‌کرد و اینگونه یک ضربه شمشیر او از عبادت ثقلین و همه امت برتر و با فضیلت‌تر شد.

از این معلوم می‌شود که یک قیام و برخاستن برای خداوند بسا موجب می‌شود که فضیلتش از تمام اعمالی که انسان انجام داده است بیشتر باشد، چون این نصرت حق و نصرت دین است.

به هر حال باید در ضمن چنین برنامه‌هایی مسائل و دستورات دین، مثل حجاب و عفاف ترویج شود. باید تشویق ملاهی و مناهی همه از بین برود. همه باید در این مسیر اسلام گرایی و ترویج تشیع و مقاصد اهل بیت علیهم السلام باشند.

البته معلوم است که مردم فارس هم یک نورانیت و معرفت و وجدانیات خوبی داشتند که چنین شخصی از بین آنها ظهور پیدا می‌کند و به این افتخارات عالی نائل می‌شود که افتخار همه ایرانیان در طول تاریخ به سلمان و دوستداران خاندان پیامبر علیهم السلام است و الان هم انشاء الله شهر شیراز اگر یک نواقصی به واسطه گردشگری و … داشته باشد به هویت دینی و مذهبی خود و امثال سلمان افتخار کند و مکتب اهل بیت علیهم السلام را ترویج نماید. خداوند بر توفیقات همه بیفزاید انشاءالله. و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته