با سلام. خیلی زیبا و بجا نگارنده زحمت پرداختن به یک موضوع اصیل فرهنگی را بخود داده که بسیار با خاطرات خیلی از ماها بویزه روستاییان و عشایر غیور ایران زمین عجین شده است. بطور کلی زیبایی و پرداختن به این نوشتهجات غیر قابل وصف هستند. خیلی ساده و پرمعنا.... با تشکر. لطفاً در آینده نیز بیشتر به این موضوعات ملی و فرهنگی با همین رویه ساده نویسی پرداخته شود.

با صلوات به ارواح طیبه اننه ها و ننه ها در رابطه با نان پختن سنتی بد نیست ابزار و الات پخت نان و چند وازه دیگر برای جوانتر ها اشاره کنم 1.پخچون میز چوبی پایه کوتاه و مدوری بود که روی ان چونه خمیر را با تکه چوب صاف و یک متری به نام تیر پهن و نازک میکردند 2 سیخ شی فلزی و شمشیر مانندی بود که نان را روی تابه این رو و ان رو میکرد 3 پرسوم مقداری ارد بود که برای نچسبیدن چانه خمیر به دست و تیر وپخچون میپاشیدند تووه سطحی فلزی و محدب بود که روی اتش میگذاشتند و خمیر نازک و دایره ای شکل برای پخت روی ان میانداختند معمولا سوخت مصرفی هم ته مانده کاه اخور حیوانات اهلی مثل اسب و الاغ و یا پهن انها و یا چند عدد تاپاله گاو که قبلا انرا تر تری به دیوار زده و خشک کرده بودند بود پس از اتمام نان پزی که معمولا از صبح زود شروع میشد تا پیش از ظهر ادامه داشت از اتش به جا مانده برای پخت نهار ظهر که معمولا اب گوشت بود استفاده میشد گوشت و نخود و کلم و لیموی عمانی و پیاز و ادویه و بامجان و اب را در ظرفی به نام قابلمه که در ان کیپ کیپ میشد میکردند و انرا زیر انبوه اتش بجا مانده دم میکردند وتا ظهر اماده میشد اینجانب هنوز طعم و مزه ان غذا پس از نیم قرن به یاد دارم 4 نوندون ظرف استوانه ای از کچ که سه پایه داشت برای انبار و نگهداری نان بعضی ها هم از گنجینه که فضایی به حجم یکی دومتر ی در وسط دیوار و ستون اطاق در اورده بودند و قفل و بند و در هم داشت و در ان اذوقه خانوار مثل دله و یا بل خرما عسل و روغن خوبو و نون شیرین و قند و چای برای در امان ماندن از دست بچه ها نگهداری میکردند 5 اننه مادر پدر و ابی بی مادر مادر بود مدیران و تنظیم کنندگان میزان ارد و اب و نمک خمیر بودند که از شب قبل به او خبر پخت نان که معمولا روز جمعه انجام میشد میدادند و او را به خانه دعوت میکردند و برای بچه ها قصه و حدیث تعریف میکرد و انها را در بغل خود به خواب میکرد محله بالا به اننه ننه ادی میگفتند 6 مشتک مثل نان لواش امروزی ولی یه کمی ضخیم تر 7 قاضی نان گرم که هنوز نرم بود را لوله میکردند و به ان قاضی میگفتند 8 چنگال نان تنک را خرد کرده با روغن حیوانی و شکر مخلوط میکردند البته نان را با کوشت کوبیده قاطی هم چنگال میگفتند 9 زردابی اگر نان روی تابه زیاد میماند زرد رنگ میشد و میگفتند زرد ابی شده با پوزش از شما عزیزان که وقتتان گرفتم
از گنجینه






سبیدن چانه خمیر

ان شا الله همیشه سفره تان از نعمت های بی کران خدا پر باشد