میدان یا بازار مسگری،محوطه ای به وسعت حدود پانصد مترمربعی است که مستطیل شکل و درازی آن در راستای شرق غرب می باشد.گوشه ی جنوب شرقی این میدان توسط بازار طاقی و قدیمی کوچکی به بازار شاه حمزه راه دارد که در همین زاویه میدان،مسجد حاج تاج قرار دارد.این مسجد کوچک توسط فرد خیری به نام حاج زین العابدین تاج الذاکرین در حدود سال 1300 قمری تأسیس گردیده است که اخیراً توسط پدر حاج کرم نیک ذات تجدید بنا شده است البته درون مسجد،مدفن یکی از بزرگان است و مغازه های اطراف مسجد متعلق به همین بنا و وقف آن می باشد.این مسجد از لحاظ اقامه جماعت رونقی نداشته اما ماه های محرم مراسم روضه خوانی در آن برگزار می کردند.
گوشه ی شمال شرقی میدان به کوچه ای راه دارد که این کوچه با انشعابهایی میدان حاج تاج را به خیابان حضرتی و بازار ابافتح و میدان حسینیه ی مسجد بازار متصل می کند در گوشه ی شمال غربی میدان، بازار کوتاه و قدیمی و طاقی شکلی است که میدان مسگری به بازار ابالفتح متصل می کند.بافت مغازه های این بازار کوچک و کوتاه به گونه ای است که جزء میدان مسگری محسوب می شود.بخشی از مغازه های میدان مسگری طاق مانند و بنای قدیمی دارد که متأسفانه برخی از آنها در حال فرسودگی کامل و در شرف تخریب می باشد و اداره ی میراث فرهنگی برای ترمیم و حفاظت و تجدید بنای آنها تاکنون اقدامی نکرده است! وجود مسجد کوچک،محصور بودن به وسیله ی مغازه های متعدد و متنوع و وجود درخت از جمله ویژگیهای این میدان است که شبیه سرا یا تیمچه می ماند، اگر شهرداری محوطه های این میدان و نیز میدان رنگرزی را به طرز باشکوهی موزائیک فرش و لبه گذاری و گل کاری و با تعبیه ی حوض و فَواره های کوچه، تزیین نماید و هم چنین بخش خصوصی اقدام به راه اندازی قهوه خانه و چای خانه و غذاخوری های سنتی نماید این قسمت بازار دارای جاذبه های زیبا و دیدنی قابل ارائه خواهد شد به طوری که اگر مالک یا مالکین دکاکین قسمت شمالی میدان و زمین متروکه ی جنب آنها،نسبت به ساخت و ساز آن با حفظ شکل سنتی و فرهنگ بومی، اقدام نمایند این میدان و مغازه ها و بازارهای اطراف آن رونق و شلوغی گذشته خود را باز می یافتند .در گذشته ی نه چندان دور،در مغازه های کارگاه مسگری این میدان، از صبح علی الطلوع تا دم غروب، مسگرها با دستهای هنرمندانه خود بر ورقه های فلز آلیاژ مس و روی می کوبیدند و با مهارت خاصی انواع ظروف طبخ و نگهداری و پذیرایی غذا می ساختند.دیگ های بزرگ( پاتیل) و دیگ های کوچک (دیگ بَر) ،دیگ های مخصوص طبخ آش و آشکارده، سینی های گرد و بیضوی کوچک و بزرگ، کف گیرهای خرد و درشت، آبکش های کوچک و بزرگ( تُرش پیاله یا چلوصاف کن)، ملاقه های متنوع و آفتابه های مسی( لولهنگ) و ظروف و ابزارهای دیگری، همه محصول دست های هنرمندانه این کارگاه های کوچک مسگری و روی گری بود.در قدیم بخشی از جهیزیه عروس، ظروف مس و روی تشکیل می داد که معمولاً با سفارش،توسط همین مسگرها ساخته می شد و در حاشیه یا پشت ظروف، نام عروس حک می گردید.هم چنین آدم های خیری که ظروف مسی را برای مراسم نذورات وقف می نمودند بر پشت آن ظروف، کاربری وقفی و بنام واقف، حک می گردید.با کمال تأسف براثر بی توجهی مسئولین وقت کشور به شهر کازرون و در بُن بست قرار دادن آن و بالتبع مهاجرت به مرکز استان،نه تنها این کارگاهها تعطیل و تجربه های فنی و هنری و مهارتی آن اساتید فن به فراموشی سپرده شد بلکه با مکانیزه شدن و پیشرفت تکنولوژی، مالکین آن مغازه ها انگیزه تبدیل کارگاه های کوچک خود به کارخانه های جدید ساخت ظروف نداشتند، تحولی که اگر رخ می داد هم چون شهرهای شیراز و اصفهان و یزد و تبریز و... سرنوشت کازرون به شکل دیگری ورق می خورد.قابل ذکر است که ظروف مسی با فلز قلع،لعاب سفید داده می شد که این لعاب کاری( سفیدکاری) باعث سفید و نقره ای و ظریف شدن آن ها می گردید نیز استفاده از آن ها بهداشتی می شد حتی ظروف مستهلک و قدیمی که لعاب آن ها از بین می رفت در کارگاه های فوق مجدداً سفیدکاری و لعاب کاری می شد.
کارگاه های مسگری که در این قسمت بازار وجود داشت عبارت بود از: کارگاه مسگری مشهدی عوض حبیبی ـ حاج رمضان حبیبی ـ کربلایی نجف نهاسی ـ مشهدی مانده علی باقری و فرزندش مشهدی رضا باقری زاده( پدرشهید والا مقام ابراهیم باقری زاده) ـ کربلایی کاظم حبیبی ـ برادران حاج فرج و حاج محمد و حاج حبیب کیانی ـ حاج لطف اله صنعتی ـ کارگاه آهنگری محمد اسماعیل داودی.
دیگر مغازه های این قسمت بازار عبارت بود از: قصابی ابوالحسن صابری ـ کارگاه اُرسی دوزی سید مرتضی شاه امیری ـ کارگاه دولچه دوزی مشهدی محمدرضا داوطلب ـ کارگاه نجاری حاج محمد شیخیان ( پدر شهید والا مقام صدراله شیخیان) ـ کارگاه سنگ تراشی کربلایی جواد خادم حمزه و فرزندش احمد خادم حمزه که قبل از این جا در بازار شاه حمزه مغازه داشته ـ مغازه خرازی کربلایی میرزا علی متقی ـ مغازه خرازی غلامحسین دریایی ـ لوافی حیدر مسافر ــ کارگاه نعل بندی نصراله اسدالهی ـ کارگاه نعل بندی مشهدی بابا و کربلایی نجف و اسماعیل داودی ـ مغازه روی فروشی حاج یداله اسداللهی ـ کارگاه دولچه دوزی حاج علی آقا و محمدتقی کریمی در بازار ابافتح
مغازه های ملکی دوزی این قسمت بازار عبارت بود از : ملکی دوزی حاج ابوالقاسم دانش وران ـ آخوند رجب دانش ـ حاج محمد رضا داودی ـ حاج شیخ اسداله ریاضی و فرزندش اصغر ریاضی ( مرحوم ریاضی مکتب خانه داشته و شاگردانی را آموزش می داده است) ـ حاج محمدرضا عباسی و فرزندش حاج حمد عباسی ـ نصراله ایمانی
برخی از بزرگوارانی که نام و عکس شان در این صفحه آمده است مغازه ی آن ها در بازار ابالفتح و شاه حمزه ( که متصل به بازار مسگری است)، بوده است.